تبلیغ‌کنندگان حزب کارگر پس از تاریکی هوا در ایستگاه پیملیکو در مرکز لندن جمع شدند. آنها دنبال جمع کردن آرا هستند. نزدیک به سه‌چهارم از مناطق اطراف لندن به ماندن در اتحادیه اروپا رای داده‌اند و از قوی‌ترین حامیان باقی ماندن در «اتحادیه اروپا» هستند و کرسی‌های این منطقه را برای محافظه‌کاران حامی برگزیت که از سال ۱۹۵۰ در اختیارشان است به خطر می‌اندازد. اما این همه داستان نیست. منطقه لندن و وست مینیستر با ردیف خانه‌های سنتی انگلیسی و پروژه‌های در حال احداث در این منطقه پرجمعیت، ممکن است تبدیل به نماد جدایی مردم از چپ‌ها شود و این داستانی است که شاید توضیح دهد چرا ممکن است بوریس جانسون شانس خود را در حالی که تنها دو هفته به انتخابات عمومی مانده، افزایش دهد. به نوشته روزنامه نیویورک‌تایمز، برگزیت باعث ایجاد لرزه در سیستم سیاسی انگلیس شده و یک تکان اساسی به دو حزب سنتی، یعنی احزاب چپ و راست داده است. با این حال محافظه‌کاران روی این تحولات سرمایه‌گذاری عظیمی کرده‌اند و یک ائتلاف قوی از رای‌دهندگان طرفدار برگزیت در میان توده‌های مردم تشکیل داده‌اند اما چپ‌ها تاکنون نتوانسته‌اند از این شرایط به سود خود استفاده و بر دوپارگی‌شان غلبه کنند. جانسون در مسیر کسب ۶۸ کرسی دیگر برای رای اکثریت است. این را داده‌های اخیر نشان می‌دهد، چرا که طبقه کارگر طرفدار برگزیت از مرکز و شمال لندن به سمت جانسون سوق داده شده‌اند و همزمان حزب کارگر نتوانسته است افزایش قابل توجهی در میان طرفداران ضدبرگزیت به دست آورد. البته هنوز ممکن است رای‌دهندگان مردد به حزب کارگر رای بدهند، اما جرمی کوربین رهبر چپ‌ها اخیرا متهم به دیدگاه‌های ضدیهودی در حزب شده است. از سوی دیگر وی به شدت مورد انتقاد هم‌حزبی‌های خود قرار گرفته و منتقدان می‌گویند که وی دارای دیدگاه یکپارچه‌ای درباره برگزیت نیست. در حال حاضر حزب محافظه‌کاران ۲۹۸ کرسی دارد و با این داده‌ها می‌توانند به راحتی اکثریت مطلق را به دست آورند.

خروجی نشست هفته گذشته تبلیغ‌کنندگان حزب کارگر یک مورد را نشان می‌دهد و آن هم این است که حزب کارگری‌ها با رهبری کوربین درخاموشی فرومی‌روند. در حال حاضر باقیمانده‌های حزب کارگر که موضعی شبیه طرفداران برگزیت داشتند، درون حزب از سوی دموکرات‌های ضدبرگزیت به حاشیه رانده شده‌اند، حتی افراد سابق که از این حزب کناره‌گیری کرده‌اند هم‌اینک بر این باورند که باید برگزیت صورت بگیرد. فیلیپ راج، ۷۳ ساله که در منطقه شرقی لندن زندگی می‌کند، چند روز پیش به نیویورک‌تایمز گفت: «زمان سرخوردگی است. سخت است که تصمیم بگیریم باید به چه کسی رای بدهیم.» او افزود: «من در تمام طول عمرم طرفدار حزب کارگر بودم اما به شدت از وضعیت فعلی می‌ترسم. کوربین یک رهبر نیست. حزب کارگر باید بدون توجه به رهبری‌اش پیروز انتخابات شود.»این منطقه از لندن به همراه دو منطقه دیگر یک آیینه تمام‌نما از طرفداران برگزیت در این شهر هستند که عمده ساکنان آن طبقه کارگر است. این مناطق توسط حزب محافظه‌کار هدف‌گیری شده است تا بتوانند آرای آنها را به سود خود جذب کنند. افزون بر بانکداران و وکلا که ذخایر آرای حزب محافظه‌کار هستند، طبقه کارگر طرفدار برگزیت نیز به آرای حزب محافظه‌کار اضافه خواهند شد. به گفته ناظران و کارشناسان این مناطق می‌توانند به نمایندگانی که طرفدار برگزیت هستند، یک کرسی هدیه بدهند.کوربین اما تاکنون نتوانسته است شور و شوقی که در انتخابات سال ۲۰۱۷ به راه انداخت در این دوره از انتخابات تکرار کند و برخی از رای‌دهندگان دست راستی ضدبرگزیت در حال چرخش به سمت محافظه‌کاران هستند و پیش‌بینی می‌شود که آنها ناخواسته ائتلافی با چپ‌ها تشکیل دهند.

در این مناطق چپ‌ها از یک معضل دیگر هم رنج می‌برند: رای ضد برگزیتی‌ها بین حزب کارگر و لیبرال دموکرات‌ها سرشکن می‌شود. لیبرال دموکرات‌ها کسانی هستند که خواهان معکوس کردن روند برگزیت و بازگشت به اتحادیه اروپا هستند. در این راستا ضدبرگزیتی‌ها از مردم خواسته‌اند فارغ از گرایش‌شان، تاکتیکی رای بدهند؛ یعنی آنها به کسانی رای بدهند که از شانس بیشتری در نظرسنجی‌ها برخوردار است. این در حالی است که بر سر هر کرسی در بریتانیا افراد زیادی به مجادله خواهند پرداخت: وقتی طرفداران آرای خود را سرشکن می‌کنند، این امر به رقیب اجازه می‌دهد که پیروز میدان شود. افزون بر اینها، حزب کارگر بر سر مسائل خارجی و اقتصادی دارای اختلافات فراوانی است. در حال حاضر حزب کارگر و لیبرال دموکرات‌ها شانه به شانه یکدیگر در حال حرکت هستند و همین امر موجب شده است تا ضد برگزیتی‌ها در اینکه به چه کسی رای بدهند، بیشتر گیج شوند. فرن واتسون، ۳۶ ساله که مخالف برگزیت است، می‌گوید: «می‌توانم بگویم که من اساسا یک رای‌دهنده تاکتیکی هستم اما در حال حاضر اصلا نمی‌دانم چه تاکتیکی را باید در پیش بگیرم.» او می‌افزاید: «من نه تعلق خاطر صرف به حزب کارگر دارم، نه لیبرال دموکرات‌ها و فکر می‌کنم بسیاری از هم سن و سال‌های من نیز چنین حسی دارند.»

او تصریح می‌کند که تاکنون از سه نقطه لندن که اظهارات افراد را جمع می‌کند، دیدن کرده و یک نقطه گفته چربش آرا با حزب کارگر است و دو نقطه دیگر تاکید کرده‌اند که به لیبرال دموکرات‌ها رای می‌دهند. نظرسنجی‌ها نیز می‌گوید که این تقسیم آرا بین حزب کارگر و لیبرال دموکرات‌ها موجب می‌شود که حتی افراد ضعیف حزب محافظه‌کار شانس پیروزی در مناطق ضدبرگزیتی پیدا کنند. داده‌ها نشان می‌دهد که در سراسر بریتانیا ۱۲۰ هزار رای‌دهنده تاکتیکی باقی مانده است که یک تحلیل نشان می‌دهد این تعداد آرا برای شکست جانسون در روز ۱۲ دسامبر کفایت می‌کند. اما در حال حاضر در مناطق حیاتی لندن بین حزب کارگر و لیبرال دموکرات‌ها یک درگیری شدید به راه افتاده است تا موقعیت خود را برای کسب رای بهتر نشان دهند. در این راستا حزب کارگر می‌گوید این حزب آنها بوده است که در سال ۲۰۱۷ موجب شده است تا محافظه‌کاران نتوانند اکثریت مطلق را به دست آورند و مدعی هستند چنین گرایشی هم در آمریکا وجود دارد و هم‌اینک پیشروهای چپ در حزب دموکرات در آمریکا توانسته‌اند در نظرسنجی‌ها رشد کنند. اما لیبرال دموکرات‌ها مدعی هستند که وضعیت آنها در نظرسنجی‌ها در حال حاضر بهتر از حزب کارگر است و می‌گویند که مردم دقیقا عکس گفته‌های حزب کارگر خواست و تمایل دارند. چنین وضعیتی موجب گیج شدن بیشتر رای‌دهندگان شده و آنها را به مخمصه انداخته است. راب فورد استاد علوم سیاسی و سردبیر مجله «دروغ‌ها و سیاست» می‌گوید: «اگر رای شما برگزیت است، مسیر شما بسیار ساده و روشن است. اما اگر شما جزو طرفداران باقی ماندن در اتحادیه اروپا هستید، اصلا نمی‌دانید از چه مسیری باید حرکت کنید. مسیر پیش روی رای‌دهندگان به شدت مه‌آلود است.»