قیمت گاز طبیعی مایع (LNG) در حال حاضر به دو دلار و ۲۹ سنت به ازای هر واحد mmBtu سقوط کرده است که بیش از ۴۵ درصد کاهش طی ۱۲ ماه گذشته را نشان می‌دهد و پایین‌ترین سطح از ماه مه سال ۲۰۱۶ به شمار می‌رود.

بخش بزرگی از این کاهش ناشی از اشباع عرضه و همچنین عدم وجود ظرفیت کافی خط لوله برای انتقال این کالا بوده است. قیمت‌های گاز حتی برای برخی از شرکت‌های حفاری در منطقه شیل پرمیان تگزاس منفی شد. به عنوان مثال قیمت‌های گاز در "واها هاب" در وست تگزاس به شدت افت کرد و در آوریل به منفی ۹ دلار به ازای هر واحد mmBtu رسید.

این وضعیت به این دلیل اتفاق افتاد که شرکت‌های حفاری که نتوانستند گازشان را منتقل کنند به دلیل قیمت‌های پایین، اجازه پیدا کردند به مدت محدود حداکثر شش ماه در تگزاس مشعل سوزی داشته باشند، اما پس از آن باید به شرکت‌های دیگری که ظرفیت انتقال گاز داشتند پول پرداخت می‌کردند تا گازشان منتقل شود.

تولید نفت و گاز در پرمیان طی سه سال گذشته دو برابر شده و زیرساخت خط لوله این منطقه را با وجود تلاش‌ها برای افزایش ظرفیت انتقال، برای پاسخگویی به این حجم تولید دچار مشکل کرده است.

با وجود شرایط نه چندان مطلوب فعلی، تقاضا برای گاز همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد (۴.۹ درصد در سال ۲۰۱۸ که بالاترین نرخ از سال ۲۰۱۰ بود) در حالی که هزینه بالا روی زیرساخت (۳۶۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۸) به سوی این صنعت سرازیر شده است.

برخی از کارشناسان صنعت پیش‌بینی خوش‌بینانه‌ای برای صنعت گاز طبیعی دارند. اتحادیه بین المللی گاز (IGU) مثبت‌ترین پیش بینی را برای این صنعت داشته است. این عقیده وجود دارد که LNG در اتخاذ استراتژی‌های انرژی، نقش کلیدی دارد.

بزرگترین علت این که گاز نقطه عطفی برای یک اقتصاد سبز مانده است مشابه دلیل فرار بسیاری از سرمایه‌گذاران از آن است، قیمت‌های گاز بسیار پایین است.

قیمت‌های گاز در مقایسه با سایر منابع انرژی بسیار رقابتی است. در حالی که قیمت گاز برای تحویل فوری در هاب‌های اصلی به دلیل مازاد عرضه LNG پایین مانده است اما حقیقتی که مورد بی‌توجهی قرار گرفته، این است که با تغییرات ساختاری اساسی از جمله استفاده از فناوری جدید در بازار بالادستی، هزینه‌های تولید کاهش پیدا کرده و این امر تولید با قیمت‌های پایین را برای شرکت‌های حفاری اقتصادی خواهد کرد.