مصطفی آیتی عصر امروز (یکشنبه) در نشست بررسی پنج ساله ترانزیت کشور با حضور تشکل‌های حمل و نقل بین المللی و شرکت‌های برتر فعال در این حوزه اظهار کرد: کاهش ترانزیت طی پنج ساله گذشته اتفاق افتاده است که علت و عامل اصلی آن بالا بودن هزینه و زمان ترانزیت است و باید برای تقویت ترانزیت فکری کرد و جذابیت‌های آن را بالا برد.

وی افزود: کشورهای بسته‌ای مانند افغانستان، ارمنستان، آذربایجان، اقلیم کردستان و غیره که دسترسی به آب‌های آزاد و مرزهای دریایی ندارند از نظر جغرافیایی در مسیر ترانزیت ایران قرار گرفتند و به همین سبب می‌توان با افزایش جذابیت، ترانزیت را به این کشورها تقویت کرد.

مدیر کل دفتر ترانزیت کالای گمرک ادامه داد: عوامل متعددی در کاهش ترانزیتی کالا موثر است که تغییرات جهانی قیمت یک کالا نیز می‌تواند یکی از آنها باشد. به عنوان مثال ترکمنستان عمده ترین صادرکننده گوگرد محسوب می‌شود و کالایش را از طریق ایران به کشورهای هند، چین و همسایگان جنوبی ما ارسال می‌کند اما طی هفته‌های گذشته قیمت گوگرد کاهش پیدا کرد و همین مسئله سبب شد از نظر مزیت نسبی، صرفه ترانزیت آن نیز کاهش پیدا کنند و نهایتا ترانزیت گوگرد از ترکمنستان کمتر شود.

آیتی تصریح کرد: باید در راستای افزایش ترانزیت به دنبال ایجاد جذب مسیرها، بازارها و کالاهای جدید برویم و با کاهش زمان و هزینه ترانزیت جذابیت را برای کشورهای بسته همسایمان بالا ببریم.

وی همچنین به کاهش زمان و مراحل بروکراسی ترانزیت اشاره کرد و گفت: در حوزه هزینه ترانزیت نیز باید به این مسئله توجه کنیم که تاکنون هیچ آنالیز قیمتی صورت نگرفته و این اتفاق باید از سوی تشکل‌های خصوصی انجام شود اما هم اکنون هزینه حمل در حوزه ترانزیت بالاست که به گران بودن قیمت ناوگان و دیگر مسائل منجر می‌شود و نهایتا قدرت رقابت پذیری ایران را در حوزه ترانزیت با دیگر کشورها پایین تر می آورد، چرا که به عنوان مثال قیمت یک کامیون در مدل و نوعی خاص در ایران بسیار بیشتر از دیگر کشورهای جهان است و همین مسئله یکی از نقاط آسیب در زمینه ترانزیت به شمار می‌آید که باید برای آن فکری کنیم.

در این نشست دیگر فعالان حوزه ترانزیت در بخش‌های مختلف به مشکلات و مسائل پیرامون این موضوع از جمله فعال شدن بنادر کشورهای دیگر مانند بندر امل القصر عراق و سرمایه گذاری چین در بندر گوادای هند اشاره کرد. همچنین بر این مسئله تاکید شد که اگر در بندر چابهار سرمایه گذاری‌های لازم صورت گیرد و زیرساخت‌های آن تکمیل شود می‌تواند یکی از بهترین مزیت‌های نسبی ایران برای ترانزیت کالا به همسایگان غربی و آسیای میانه باشد.