محمدجواد عاصمی پور در رابطه با رکود نفتی جهان در دوران فعلی اظهار کرد: اقتصاد جهانی امروز به قدری در هم تنیده است که همگان تلاش می‌کنند شکست نخورند؛ چراکه اقتصادها به هم وابسته است؛ خاصه در مورد انرژی که به دلیل ارزان بودن انرژی‌های فسیلی تا ۲۰۳۰ تا ۷۰ درصد به نفت و گاز وابسته است.

وی با بیان این مقدمه افزود: برآورد شده در صورت رشد چشم گیر انرژی اتمی، در سبد انرژی جهان بیش از ۷ درصد رشد نکند و کشورهای حاشیه خلیج فارس نقش مهمی در بازار امنیت انرژی خواهند داشت.

عاصمی پور با اشاره به سرمایه گذاری بالای نفت آمریکا در دوره پساترامپ اظهار کرد: ترامپ سرمایه گذاری بالایی در این بخش انجام داد و سقوط قیمت‌ها شوک عجیبی را به اقتصاد آمریکا وارد آورد؛ به طوریکه ترامپ گاه کرونا را فراموش می‌کند و ضمن رایزنی با عربستان، روسیه، مکزیک و کانادا می کوشد در اوپک پلاس قیمت را متعادل سازد؛ چراکه با تداوم این وضعیت، همگان متضرر می‌شوند.

این کارشناس بازار نفت و انرژی گفت: این ها تلاش می‌کنند قیمت نفت متعادل شود تا به تأمین امنیت انرژی جهانی منتج گردد؛ لذا باید انتظار داشته باشیم همچون ۲۰۱۰ کشورها همسو شده تا به قیمت‌های متعادل دست یابیم.

عاصمی پور با بیان اینکه ایران چنین بحران‌هایی را حتی قبل از ویروس کنونی تجربه کرده بود، یادآور شد: این روند باید به ما این درس را بدهد که باید به سمت تولید فراورده‌های نفتی و پتروشیمی بازگردیم تا تحریم‌ها را مدیریت کرده و به ارزش افزوده بالاتری دست یابیم و نیز در داخل بتوانیم ارزش افزوده‌ای را ایجاد کنیم.

عاصمی پور تاکید کرد: متأسفانه از سوی کمیسیون انرژی چیزی ندیدیم و دولت نیز خاموش بود؛ لذا باید وزارت نفت را موظف کنیم طرح‌های ۱۰ گانه پالایشگاهی را اجرایی نماید. خاصه امروز که افزایش مصرف بنزین کاهش یافته، باید روزنه ۳۰ میلیون لیتر بنزین اضافی را صادر کنیم.

وی افزود: امروز باید صنایع را بازسازی کرده و ظرفیت‌های تولیدی را ارتقا دهیم و به تولیدکننده داخلی فرصت دهیم به توسعه میادین نفت و گاز کمک کند.

عاصمی پور انحصارگر را برنده این بازی دانست و گفت: اگر عربستان امروز طرف رایزنی قرار می‌گیرد به دلیل ذخایر و ظرفیت تولید است؛ لذا ما نیز باید بتوانیم در تابلوی قیمت جهانی مؤثر باشیم.

کارشناس نفت و انرژی اظهار کرد: باید ظرفیت‌های خود را افزایش دهیم که هیچ ارتباطی هم با تحریم و کرونا ندارد؛ بلکه یک تصمیم داخلی است و گلی است که باید در عرصه مدیریت جهانی بزنیم.