آمار رفینیتیو متالز ریسرچ نشان داد که تقاضای فیزیکی برای طلا در سه ماهه نخست سال ۲۰۲۰ به ۷۵۳ تن رسید که کمتر از ۱۰۱۹ تن در سه ماهه نخست سال میلادی گذشته بود. این رقم پایینترین تقاضای سه ماهه برای طلا در ۱۱ سال اخیر بود و تحت تاثیر شیوع پاندمی ویروس کرونا روی داد که باعث سقوط سرمایه گذاریهای جواهرات، شمش و سکه از اوج خود شد.

طبق آمار رفینیتیو، البته همزمان ویروس کرونا باعث افزایش ورود سرمایه به صندوقهای سرمایه گذاری قابل معامله در بورس (ETF) شد و موجودی طلای این صندوقها ۳۰۰ تن در سه ماهه نخست افزایش یافت و به رکورد بالای ۳۰۰۰ تن رسید.

قیمت طلا از سطح ۱۵۱۷ دلار در پایان سال ۲۰۱۹ در ماه گذشته به رکورد بالای ۱۷۰۰ دلار صعود کرد و در ۱۴ آوریل به به رکورد ۱۷۴۶ دلار و ۵۰ سنت اوج گرفت که بالاترین حد در بیش از هفت سال اخیر بود.

حرکت قیمت نشان می دهد که طلا تحت تاثیر علاقه مندی سرمایه گذاران و نقش سنتی خود به عنوان دارایی امن در شرایط ابهام اقتصادی قرار دارد.

تاکنون این تقاضا برای جبران افت تقاضای فیزیکی در چین و هند که بزرگترین خریداران طلای جهان هستند، کافی بوده اما سوال این جاست که آیا این وضعیت ادامه پیدا خواهد کرد یا آیا نبود تقاضای فیزیکی مانع صعود طلا خواهد شد.

اگر تقاضای فیزیکی برای طلا در چین و هند ضعیف بماند، ممکن است تداوم رشد قیمت طلا بر مبنای جریانهای سرمایه گذاری دشوار شود.

تقاضا برای جواهرات در چین طی سه ماهه نخست ۶۲ درصد و سرمایه گذاریهای شمش و سکه طلا ۵۳ درصد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته کاهش یافت. تقاضا برای جواهرات در هند ۳۴ درصد و سرمایه گذاریهای شمش و سکه طلا ۴۹ درصد کاهش داشت.

این افت کم سابقه ناشی از تاثیر قرنطینه برای مقابله با شیوع ویروس کرونا بوده است هر چند که قرنطینه هند در اواخر مارس یعنی در حدود پایان سه ماهه اول آغاز شد.

آیا تقاضای فیزیکی بهبود خواهد یافت؟

سوال اینجاست که آیا پایان قرنطینه باعث خواهد شد تقاضای فیزیکی برای طلا در چین و هند به وضعیت سابق برگردد و اگرچه ممکن است از وضعیت نامطلوب سه ماهه اول بهبود پیدا کند اما ممکن است مدتی زمان ببرد تا کاملا احیا شود.

تقاضای هند ممکن است به دلیل قیمتهای بالای داخلی فلج شده باشد. هر اونس طلا برای تحویل فوری در اواسط ماه گذشته به ۱۳۳ هزار و ۴۶۲ روپیاه معادل ۱۷۷۰.۰۵ دلار صعود کرد و هفته گذشته به ۱۲۹ هزار و ۱۱۷ روپیه رسید.

طلا به روپیه از پایان سال گذشته ۱۹.۳ درصد و از پایان سال ۲۰۱۸ به میزان ۴۴.۷ درصد صعود کرده است. چنین افزایش قیمت شدیدی به معنای تقاضای کمتر مصرف کنندگان برای این فلز ارزشمند است که نقش پررنگی در میراث فرهنگی هند دارد.

طلا به یوان چین هم رکورد زده و در ۱۴ آوریل به ۱۲ هزار و ۳۰۴ یوان معادل ۱۷۴۲.۷۸ دلار رسید. اگرچه رکورد بالای قیمت داخلی ممکن است تقاضای جواهرات را کمتر کند اما از سوی دیگر ممکن است باعث تشویق فرصتهای سرمایه گذاری شود.

با این حال مدتی طول خواهد کشید که رشد تقاضای چین و هند برای طلا به وضعیت عادی برگردد و تا آن زمان روند صعودی طلا عمدتا تحت تاثیر تقاضای سرمایه گذاران غربی قرار دارد.

بر اساس گزارش رویترز، توسعه سریع عرضه پول از سوی بانکهای مرکزی و دولتها به همراه کاهش نرخهای بهره به نزدیک صفر هم مطمئنا از قیمت طلا پشتیبانی می کند. اما اگر قرار باشد آن طور که تحلیلگران بانک امریکا اخیرا پیش بینی کرده اند، هر اونس طلا در ۱۸ ماه آینده به ۳۰۰۰ دلار صعود کند باید اقتصاد جهانی وضعیتی به مراتب بدتر از رکود بزرگ دهه ۱۹۳۰ را تجربه کند.