درآمد سرانه در ایران در سال هشت سال اخیر به شدت کاهش پیدا کرده است. رکورد بالاترین درآمد سرانه در کشور مربوط به سال ۱۳۹۰ است که سهم هر ایرانی از تولید ناخالص داخلی کشور ۷ میلیون و ۳۷۰ هزار تومان بود.

اما پس از آن شاهد نزول درآمد سرانه کشور بودیم به طوری که برآورد مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد در سال گذشته درآمد سرانه کشور به پایین‌ترین سطح سقوط کرده و به ۴ میلیون و ۸۷۰هزار تومان رسیده است.

شاخص درآمد ناخالص ملی سرانه یکی از مهمترین مؤلفه‌هایی است که برای نشان دادن وضعیت اقتصادی یک کشور به کار می‌رود و بهبود این شاخص بیانگر وضعیت مناسب خانوارها، بنگاه‌های اقتصادی و بخش‌های مختلف کشور است.

به طور خلاصه می‌توان گفت درآمد سرانه از جمله مهم‌ترین معیارهایی است که برای سنجش وضعیت رفاه اقتصادی یک کشور به کار می‌رود. این متغیر، از سویی سهم هر یک از افراد جامعه را از تولید ناخالص داخلی کشور نشان می‌دهد و از سوی دیگر گویای توان تولید ارزش افزوده توسط جمعیت کشورها می‌باشد. از طرف دیگر، بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی معتبر از درآمد سرانه کشورها برای ارزیابی رفاه خانوارها و سطح کیفیت استانداردهای زندگی در کشورهای مختلف استفاده می‌کنند.

برای محاسبه درآمد سرانه یک کشور، درآمد ملی ناخالص آن کشور دریک سال معین را بر جمعیت کشور در همان سال تقسیم کرده عدد به دست آمده درآمد سرانه کشور است. درآمد سرانه سالیان اخیر به خوبی نشان می‌دهد که دولت‌های یازدهم و دوازدهم عملکرد مناسبی در این حوزه نداشته‌اند.