سعید سلطانی با بیان اینکه در برنامه چهارم، پنجم و ششم توسعه باید سرانه مصرف لبنیات هر فرد در سال یه ۱۶۰ کیلوگرم می‌رسید که هنوز این مهم محقق نشده است، اظهار کرد: برای جمعیت ۸۳ میلیون نفری ظرفیت تولید بیش از ۱۳.۵ میلیون تن شیر داریم. یعنی ظرفیت تولید بالاست اما تمام این ظرفیت فعال نشده است، زیرا عرضه و تقاضا برابر نیست.

وی ادامه داد: به دلایل مختلف فرهنگی و اقتصادی نتوانستیم مردم را با اهمیت لبنیات آشنا کنیم، به طوری که حاضر هستند برای مواد غذایی فاقد ارزش غذایی هزینه کنند ولی این هزینه را برای لبنیات نکنند.

مدیرعامل اتحادیه دامداران با بیان اینکه در حال حاضر ۱۱ میلیون تن شیر در کشور تولید می شود، گفت: از این ۱۱ میلیون تن شیر تولید شده در کشور، یک میلیون تن به صورت فرآورده‌های لبنی از کشور خارج می‌شود. ما به ۲۴ کشور صادرات داریم. این صادرات از عراق و افغانستان گرفته تا کانادا و فرانسه انجام می‌شود.

وی با اشاره به اینکه نیاز سالانه کشور به شیرخشک ۶۰ تا ۷۰ هزارتن است، اظهار کرد: بهترین راه برای نگهداری طولانی مدت مازاد شیر تبدیل کردن شیرخام به شیرخشک است. اما سوال اینجاست که وقتی محصولی تولید می‌شود و نیاز داخل کشور را پوشش می دهد چرا مازاد آن نباید صادر شود؟

سلطانی اضافه کرد: ۵۵ هزارتن شیرخشک تولید شده و برای ذخایر استراتژیک به ۱۵ هزارتن شیر خشک نیاز داریم. بنابراین ۳۵ هزارتن شیرخشک در انبارها به صورت مازاد می‌ماند. وقتی شیر خشک در انبار بماند و صادر نشود در نتیجه کارخانه تولید کننده شیرخشک نیز شیر دامدار را پس می‌زند و تا زمانی که مازاد محصولاتش به فروش نرود از دامدار شیر خریداری نمی‌کند و این به ضرر دامداران است.

مدیرعامل اتحادیه دامداران در پایان گفت: کسانی که واحدهای دامداری تاسیس کرده‌اند از بانک‌ها وام گرفته اند و تمام زندگیشان را پای اینکار گذاشته اند اگر نتوانند شیرخام تولید شده را به فروش برسانند دچار ضرر و زیان می‌شود.