سال گذشته طرح ساخت آپارتمان‌های ۲۵ تا ۵۰ متر مربعی از سوی معاون معماری و شهرسازی شهرداری تهران مطرح شد، که این مساله موافقان و مخالفان فراوانی را در پی داشت.

به زعم برخی از مقامات این مساله می‌تواند تاثیراتی مثبتی در وضعیت بازار مسکن داشته باشد و برای زوج‌های جوان مناسب باشد، برخی دیگر بر این باورند که این مساله می‌تواند از التهاب بازار مسکن بکاهد.

گزارش‌ها نشان می دهد، ساخت آپارتمان‌های با ابعاد کوچک که از آنها با صفاتی مانند خانه‌های مینیاتوری، نانو آپارتمان، خانه‌های تابوتی، قوطی کبریتی، بند انگشتی، استودیو آپارتمان و … یاد می شود در اکثر کشورهای جهان از جمله‌ ژاپن، کره‌جنوبی و شماری از کشورهای بسیار ثروتمند اروپایی نیز رواج دارد.

در بسیاری از کشورهای جهان مساحت این آپارتمان‌ها معمولاً بین ۲۵ تا ۴۵ مترمربع است که در میان زوج‌های جوان و دانشجویان با هدف نزدیک بودن به محل کارخود و جلوگیری از تلف شدن وقت خود در ترافیک سنگین در برخی از کشورها بسیار رواج دارد.

گزارشها نشان می دهد، در میان پایتخت‌های جهان مانند توکیو، پاریس و لندن این پدیده به شدت رواج دارد و حتی آپارتمان‌هایی با مساحت ۸ متر مربع در این شهرها ساخته می‌شود که از قضا مشتریان فراوانی هم دارد.

این درحالی است که در برخی از شهرهای آمریکایی لاتین سائوپائولوی برزیل و بوگوتا پایتخت کلمبیا انبوه سازان تمرکز خود را بر ساخت آپارتمان‌هایی با ابعاد ۱۰ تا ۱۵ مترمربع متمرکز کرده‌اند.

در چین، سنگاپور، هنگ کنگ و انگلیس نیز این آپارتمان‌های نقلی مشتریان خاص خود را دارند.

به عنوان مثال چین با هدف حل معضل مسکن می‌کوشد خانه‌هایی که خیلی سریع و در عرض ۲۴ ساعت به هم وصل می شود، بسازد. هنگ‌کنگ که شرایط اقلیمی و جغرافیایی خاصی دارد خانه های کپسولی با ابعاد کمتر از پنج متر می سازد.

در سنگاپور نیز ساخت آپارتمان‌های نقلی بسیار رونق گرفته است. در انگلیسی نیز تنها ۲۰ درصد از جمعیت جوان می تواند صاحب خانه شوند و بقیه باید به دنبال اجاره‌نشینی باشند.

ژاپن را هم می‌توان جزو اولین کشورهای دارای خانه‌های کپسولی معرفی کرد. برج کپسولی۱۴ طبقه «ناکاجین» در سال ۱۹۷۲ در منطقه گینزا نزدیک به مرکز توکیو برای کارمندانی که ساعات طولانی در طول هفته مشغول به کار بودند، ساخته شد. ژاپنی‌های ساکن توکیو در حالی زندگی در این واحدهای کوچک را انتخاب کرده‌اند که دنیا خانه‌های ژاپنی را با سقف‌های سفالی، پیکره چوبی و درهای کشویی(فوسوما) می‌شناسد.

از دیگر سو، طرح ساخت آپارتمان‌های کوچک مقیاس طی سال گذشته مطرح شد و برخی‌ها معتقد بودند که می‌تواند در بهبود وضعیت بازار مسکن اثرگذار باشد؛ برخی دیگر هم اجرای آن را عاملی برای تجردگرایی به شمار می‌آورند و بر همین اساس گویا قرار است که این خانه‌ها تنها به زوج‌های جوان اختصاص یابد تا نقطه آغازی برای زندگی مشترک آنان باشد.

به گفته برخی از طرفداران اجرای این طرح، گروهی که به هیچ عنوان نمی‌توانند مسکن تهیه کنند و مجبور هستند به حاشیه تهران بروند، ترجیح می‌دهند با مساحتی کوچک‌تر زندگی کنند اما در داخل شهر باشند.

معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران در خصوص آخرین وضعیت صدور مجوز ساخت و اعطای تسهیلات به خانه‌های کوچک مقیاس شامل واحدهای ۲۵ تا ۵۰ مترمربعی، گفت: طرحی در این خصوص به وزارت کشور ارایه شده و قرار است در هیات دولت مطرح شود.

«عبدالرضا گلپایگانی» با تاکید بر اینکه آخرین بار با معاون وزیر کشور در خصوص این طرح صحبت کرده است، ادامه داد: نظر مسئولان کلانشهرها نیز در تهیه طرح ساخت واحدهای کوچک مقیاس نیز اخذ شد.

به گفته وی پس از کسب نظر مسوولان، اصلاحات کوچکی در طرح مذکور انجام و قرار شد با معاون مسکن وزارت راه‌وشهرسازی هماهنگی شود تا این پیشنهاد به هیات دولت برود.

معاون شهردار تهران با ابراز امیدواری نسبت به تصویب این طرح در هیات دولت طی این دوره مدیریت شهری و عملیاتی شدن آن، بیان کرد: به نظر می‌رسد معاون فنی و عمرانی وزارت کشور با طرح موافق باشد البته نقطه نظرهایی نیز نسبت به آن داشتند.