مجیدرضا حریری با بیان این مطلب، اظهار کرد: در شرایط حساس اقتصادی و همچنین مشکلات تحریم ها و نقل و انتقالات پول لازم است که به دنبال روش های نوین تجاری باشیم.

وی با بیان اینکه به دلیل متوازن نبودن مبانی صادرات و واردات کشور نمی توان یک نسخه را برای همه شرکا پیچید، تصریح کرد: باید برای هر شریک تجاری مدل مختص به آن را پیدا کرد؛ به عنوان نمونه می توان به عراق اشاره کرد؛ ایران حجم صادرات بسیاری به این کشور دارد و در مقابل واردات بسیار محدودی از آن انجام می شود؛ بنابراین تهاتر با این کشور بی معناست.

رییس اتاق مشترک ایران و چین ادامه داد: کشوری مانند چین نیز که شاید تا حدودی تعادلی بین صادرات و واردات آن با ایران وجود داشته باشد، اما بین صادرکننده و واردکننده تعادل برقرار نیست. یعنی صادرکننده های ما عمدتا موادخام مانند سنگ آهن و فرآورده های پتروشیمی و... صادر می کنند که در قبال، کالایی برای واردات آنها نیست. در واقع بالانس خرید و فروش در روابط با این کشورها وجود ندارد.

حریری گفت: می توان شرکت هایی را ایجاد کنیم که به عنوان واسطه، ارزهای صادراتی را دریافت کنند و برای واردات صرف کنند. در واقع ارزهای حاصل از صادرات در کشورهای هدف دپو خواهد شد تا خریدهای وارداتی با آنها انجام شود.

رییس اتاق مشترک ایران و چین تاکید کرد: این پیشنهاد را در جلسه اخیر روسای اتاق های مشترک با معاون اقتصادی وزارت امور خارجه (۱۵ مهر) مطرح کردیم که البته پیش تر نیز بنده در جلسه خصوصی با آقای انصاری این موضوعات را مطرح کرده بودم. مسئولان با چنین پیشنهادهایی مخالف نیستند و آن را رد هم نمی کنند، اما اینکه چرا رنگ اجرایی به خود نمی گیرد را نمی دانم.

به گفته وی، دولت چابکی لازم برای تصمیم گیری در مقابل تحریم و شرایط خاص آینده را ندارد و تنها براساس شرایط و مقتضیات روز تصمیم می گیرد اما این در حالی که باید با استفاده از راهکارهای مختلف وضعیت آینده را نیز پیش بینی کند و برای آن راهکار داشته باشد.