سرعت گردش پول از تقسیم تولید ناخالص داخلی به قیمت جاری بر نقدینگی به دست می‌آید. این شاخص به عواملی از جمله وضع اقتصادی از نظر رکودی یا تورمی بودن، تواتر معاملات، ارزش پول، حجم داد و ستد و شرایط اعتبار و وام دهی بستگی دارد.

گسترش بازار پول، سرمایه و سهام، افزایش کارایی سیستم پرداخت و افزایش درجه و قابلیت نقدینگی دارایی‌ها تأثیر مثبت بر سرعت گـردش پول داشته و از نیاز جامعه به انبساط بیشتر نقدینگی می‌کاهد.

با افزایش سرعت گردش پول در اثر افزایش کارایی سیستم‌های پرداخـت و عملکرد مناسب موسسات مالی، انتظار می‌رود تقاضای افراد بـرای نگـهداری پول نـزد خود کاهش یافته و قدرت خلق پول بانک‌ها از طریق ضریب فزاینده، افزایش یابد. در نتیجه نیاز به انتشار اسکناس و مسکوک توسط بانک مرکزی نیز کاهش یافته و این امر منجر به کاهش هزینه‌های تولیدی بانک مرکزی می‌شود.

افـزایش و پایداری سرعت گردش پول و کاهش نیاز جامعه به عرضه پول، نشانگر مرحله توسعه‌یافتگی بازارهای پولی و مالی بوده و شاخص کارآیی مکانیزم پرداخت‌ها در جامعه به‌شمار می‌رود.