عبدالناصر همتی در یادداشتی با عنوان اهداف و ابزار بانک مرکزى نوشت: در طول حدود دو سال گذشته ، بانک مرکزى تحت فشار فزاینده اى بوده است که دلیل اصلى آن، شدت گرفتن تحریم ها و شوک منفى عرضه،آنهم درشرایطی که نیروى انباشته شده نقدینگى هم در حال تخلیه شدن روى قیمتها بود.

مشکلات دیگر ،از جمله کرونا و کسرى بودجه نیز به تشدید اجتناب ناپذیر رشد نقدینگى منجر شده است. سیاستگذارى پولى براى مقابله با شوک منفى عرضه حتى در شرایط معمول هم دشوار است تا چه برسد به اقتصاد ایران که با انبوهى از مشکلات ساختارى نیز مواجه است.

وظیفه اساسى بانک مرکزى ثبات قیمت‌ها و پس از آن جلوگیرى از رکود وکاهش تولیداست.واضح است، مطابق نظریه اقتصادى ،امکان دستیابى به هدف های زیاد با تعداد محدودى ابزار وجودندارد.

نظربه خطرى که تشدیدنگران کننده تورم به صورت آسیبهای جدی به دهکهاى متوسط و پایین جامعه و ایجاد عدم اطمینان و نیزممانعت از تداوم فعالیتهاى تولیدى دارد، منطقی است که توقع جامعه برتمرکز بانک مرکزی بر کنترل تورم باشد.

با وجود درد و رنجى که ملت مااز تحریمها دیده است،اقتصاد ایران، آنطور که آمریکا تصور می‌کرد دچار فروپاشى نشده و نشانه هاى فاصله گرفتن از عمق رکود را نمایان ساخته است و تمام تلاش بانک مرکزى بایستی معطوف به کنترل تورم به هر طریق ممکن و تداوم وضعیت روبه بهبود بخش حقیقى باشد.

بانک مرکزى به خوبى واقف است که، با توجه به وجود شوک منفى عرضه،ناترازى بانکها و نیاز مالى دولت؛امروزافزایش نرخ سود بانکی سیاستى نیست که توفیق قطعى داشته باشدو برهمین اساس بدنبال روش های دیگرى براى کاهش فشار تورمى در بازارها است. البته با ابزار های در اختیار، روند نرخ سود بین بانکی نیز تعدیل خواهد شد.