ارزی که برای داد و ستد در سراسر جهان مقبول باشد، ارز جهانی نام دارد. ارزهای رایج جهانی زیادی برای معاملات بین المللی استفاده می‌شود، که مهم‌ترین آن‌ها دلار آمریکا و یورو هستند که از بین همه ارزها، دلار محبوب‌ترین ارز به شمار می آید. به ارز جهانی، ارز ذخیره‌ای هم می‌گویند.

۱۸۵ ارز در فهرست ارزهای استاندارد بین‌المللی جهان قرار دارد که بیشتر آنها فقط در کشور خود مورد استفاده قرار می‌گیرند. هر کدام از این ارزها را می‌توان با دلار جایگزین کرد، اما بنا به دلایل متعدد، این کار عملا انجام نشدنی است.

بعد از دلار آمریکا، چه ارزی جهانی است؟

دومین ارز ذخیره‌ای جهان بعد از دلار، یورو است. ۹/۱۹ درصد از ارزهای ذخیره ای بانک‌های مرکزی شناخته شده‌ی جهان، در سه ماه دوم سال ۲۰۱۷، یورو بوده است. در صورتی که بحران منطقه یورو از بین برود، ارز یورو این پتانسیل را در خود دارد جایگاه اول ارز جهانی را به دست آورد. اما بحران منطقه یورو در شرایط فعلی، محقق شدن این هدف را سخت کرده است.

شاخص دلار تعیین کننده‌ی ارزش آن است. از ماه جولای سال ۲۰۱۴، این شاخص ۲۵ درصد افزایش یافته است. اما دلیل آن چیست؟

در ماه ژوئن سال ۲۰۱۴، بانک مرکزی اروپا اعلام کرد که اتحادیه‌ی اروپا با کاهش قیمت، قصد انجام فعالیت‌هایی برای کنترل تورم و رشد اقتصادی را دارند. معامله گران ارزهای خارجی، نگران این موضوع بودند که ارزش یورو کاهش یابد و ناچار باشند که با ارز دلار، معامله‌های خود را انجام دهند.

در جولای سال ۲۰۱۴، بانک فدرال اعلام کرد در ماه اُکتبر، برنامه‌ی کاهش قیمت را لغو خواهد کرد. به دنبال این تصمیم، در اواخر ماه جولای سال ۲۰۱۴، اداره تحلیل اقتصادی آمریکا اعلام کرد که رشد تولید ناخالص داخلی آمریکا، در سه ماه دوم سال، ۴ درصد بوده است. این میزان از رشد اقتصادی، یک تغییر خوشایند، نسبت به سقوط ۱/۲ درصدی اول سال بوده است.

در ماه اُکتبر، عربستان سعودی اعلام کرد که با محدود کردن صادرات نفت خود، قیمت هر بشکه نفت را کمتر از ۷۰ دلار نگه می‌دارد.

دلیل دیگری که باعث قدرت دلار آمریکا شده است، انجام معامله‌های نفتی با دلار است. حال هر چقدر دلار قوی‌تر باشد، درآمدهای نفتی بیشتر خواهد بود و این یک معامله‌ی دو سر بُرد برای عربستان و آمریکا است.