الکترولیز آب دریا به دلایل مختلفی مانند تولید هیدروژن یا استخراج سدیم هیپوکلریت انجام می‌شود. از هیدروژن حاصل از الکترولیز آب دریا در کاربردهای مختلفی همچون سلول‌های سوختی استفاده می‌شود که می‌توانند انرژی و برق مصرفی مناطق مختلف را تامین کنند.

استفاده از هیپوکلریت تولیدی از الکترولیز آب دریا نیز در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی موجب کاهش مشکلات ناشی از رسوب و خوردگی در قطعات و لوله‌های این صنایع می‌شود.

در فرایند الکترولیز از یک جریان الکتریکی مستقیم و دو الکترود استفاده می‌شود و در این فرایند منبع جریان الکتریکی با جریان مستقیم به دو الکترود موجود در آب متصل می‌شود و آب تجزیه شده و گاز هیدروژن در کاتد و گاز اکسیژن در آند تولید می‌شوند.

به منظور الکترولیز آب دریا می‌توان از الکترودهای از جنس اکسیدهای فلزی مختلط (MMO) استفاده کرد که معمولا نرخ سایش پایینی دارند و هندسه آنها تقریبا ثابت باقی می‌ماند. این الکترودها که از موادی مانند PtO۲ (اکسید پلاتین)، IrO۲ (اکسید ایریدیم) و RuO۲ (نانوذرات اکسید روتنیوم) ساخته می‌شوند، جایگزین مناسبی برای آندهای قدیمی مانند آندهای گرافیتی هستند. اما هزینه این آندها زیاد است.

با توسعه الکترودهای جدید مبتنی بر فناوری‌نانو و جایگزینی آنها با الکترودهای سنتی ساخته‌شده از عناصر فلزی گران‌قیمت مانند پلاتین و ایریدیوم هزینه فرایند الکترولیز کاهش یافته و بازده این فرایند افزایش می‌یابد.

بر این اساس یکی از شرکت‌های فناور با اعمال پوشش دارای ساختار نانومتری با ابعاد حدود ۲۰ نانومتر حاوی اکسیدهای فلزی مختلف موجب کاهش میزان مصرف عناصر کاتالیستی گران‌قیمت شده است. گندزدایی آب برج‌های خنک‌کننده پتروشیمی با استفاده از فرآیند الکترولیز، یکی از دستاوردهای صنعتی این شرکت است.

پتروشیمی مبین با استفاده از سامانه گندزدایی این شرکت موفق به حذف مواد زائد از آب برج خنک‌کننده‌ها شده است.

بر اساس اعلام ستاد نانو، این شرکت از جمله شرکت‌های دانش‌بنیان تولیدکننده تجهیزات با فناوری بالا در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی است و از شرکت‌های پیرامونی دانشگاه صنعتی شریف است که موفق به ارائه فناوری شده که برای افزایش بازدهی برج‌های خنک‌کننده در پتروشیمی‌ها قابل استفاده است.