بازگشت دلار به کانال ٢۴ هزار تومانی را بسیاری از معامله گران حمایت حساس از دلار در هسته سخت مقاومتی لقب دادند.

رشد قیمت دلار در شرایطی صورت گرفت که از ابتدای هفته، روند بازارها نزولی شده بود و اسکناس آمریکایی افت قابل‌توجهی را به ثبت رسانده بودند. به گفته فعالان بازار ارز پس از افت سنگین چهار روز ابتدای هفته نشان داد که نسبت به حفظ حمایت ۲۳هزار و ۸۰۰ تومانی حساس است و به راحتی حاضر نیست، این حمایت را از دست بدهد. بررسی روند قیمتی نشان می‌دهد که بعدازظهر روز سه‌شنبه، قیمت دلار به محدوده ۲۳ هزار و ۸۰۰ تومانی برخورد کرد و در این سطح بود که میزان خریداران افزایش یافت. با افزایش میزان خریدها، قیمت دلار سه‌شنبه‌شب به کانال ۲۴ هزار تومانی برگشت و در روز چهارشنبه نیز این کانال را حفظ کرد.

با توجه به رشد قیمت دلار، طبیعی بود که میزان خریدها در بازار سکه نیز افزایش پیدا کند. این اتفاق در حالی رخ داد که شماری از معامله‌گران در انتظار این بودند که فلز گرانبهای داخلی یک رقم از ارقام خود را از دست بدهد و به کانال ۹ میلیون تومانی برود. به‌نظر می‌رسد در بازار سکه نیز حمایت حساس مرز ۱۰ میلیون تومانی است و تا زمانی که این مرز شکسته نشود، نمی‌توان انتظار افت معنادار در بازار ارز را داشت.

دو دلیل عمده رشد دلار

به باور فعالان، معامله‌گران بسیار امیدوار بودند که از مذاکرات وین، توافق اولیه‌ای حاصل شود. با این حال چنین اتفاقی رخ نداد و حتی اخباری منتشر شد که نشان می‌داد، ممکن است مذاکرات به صورت طولانی‌تری ادامه پیدا کند یا اساسا دو طرف به توافق اولیه‌ای دست پیدا نکنند. به‌عنوان مثال از قول منبع خبری پرس‎تی‎وی در وین عنوان شده بود که در مذاکرات، دستورالعمل آمریکا صرفا تعلیق تحریم‌ها و نه لغو کامل آنهاست و در صورت رفع برخی تحریم‌ها، آمریکا قصد دارد آنها را در بازه‌های ۱۲۰ روزه و ۱۸۰ روزه تمدید کند. معامله‌گران بازار داخلی تصور کردند که این تصمیم آمریکا چندان مورد قبول ایران نیست و به همین دلیل، امکان رسیدن به توافق دشوار است. به‌رغم تکذیب خبر یاد شده، معامله‌گران به آن بی‌توجهی نکردند و تا حدی احتیاط خود را در فروش دلار بالا بردند.

عامل دومی که به رشد قیمت دلار در روز چهارشنبه کمک کرد، افزایش تقاضای حواله‌ای و رشد نرخ حواله درهم بود.

دلیل شکسته نشدن مقاومت دلار

گفته می‌شد که دیروز میزان خریدهای ارزی افزایش پیدا کرد. از نگاه برخی فعالان، دلیل اینکه مرز روانی ۲۴ هزار و ۴۰۰ تومانی حفظ شد، افزایش عرضه ارز توسط بازارساز بود. در واقع بازارساز در برابر افزایش تقاضای معامله‌گران ایستاد. روز چهارشنبه صرافی‌های بانکی قیمت فروش دلار خود را روی عدد ۲۳ هزار و ۴۰۰ تومانی قرار دادند که ۷۰۰ تومان زیر عدد بازار آزاد بود. در بازار متشکل ارزی نیز نرخ فروش دلار به عدد ۲۳ هزار و ۱۵۴ تومان رسید

به‌نظر می‌رسید بازارساز سعی داشت با پایین نگه داشتن قیمت فروش خود به معامله‌گران این سیگنال را مخابره کند که همچنان به‌دنبال پایین بردن قیمت‌هاست. با این حال خطر فروش در نرخ‌های پایین این است که موجب می‌شود صف‌های آربیتراژی در بازار تشکیل شود. درحالی‌که کشور با شدت گرفتن تعداد بیماران کرونایی مواجه است، عده‌ای به قصد کسب سود در صف‌های صرافی‌های بانکی قرار می‌گیرند و تلاش می‌کنند که به‌عنوان مثال، برای دریافت هر دلار، ۷۰۰ تومان سود کنند. آنها در صورتی که ۲ هزار دلار دریافت کنند، با فروش این ارز در بازار آزاد حدود یک میلیون و ۴۰۰هزار تومان سود خواهند کرد. درست است که در شرایط کنونی، هراس از به نتیجه رسیدن مذاکرات موجب می‌شود که افراد کمتری برای خرید ارزان به بازار مراجعه کنند، ولی بازارساز می‌تواند با نزدیک کردن قیمت صرافی‌های و بازار آزاد زمینه‌ساز کاهش نوسانات در بازار شود و مانع از تجمع افراد در دوران کرونا شود. عمده تحلیلگران باور دارند، بازارساز در صورتی که بتواند چند ماه قیمت را در یک دامنه محدود نگه دارد، با هزینه کمتری موفق به پایین بردن قیمت دلار خواهد شد. در واقع زمانی که سفته‌بازان از افزایش قیمت دلار ناامید شوند، به‌طور خود به خودی از بازار خارج خواهند شد. سفته‌بازان در شرایط کنونی به‌دنبال خرید ارز در قیمت‌های پایین‌تر هستند. شاید اگر بازارساز قیمت را در همین کانال ۲۴ هزار تومانی نگه دارد، خود به خود سفته‌بازان نیز از خرید ارزان ناامید شوند و کم‌کم به سوی بازارهای دیگر حرکت کنند.