فرشید منوچهری درباره مشکلات کشت زعفران گفت: اولین مشکل تولید زعفران بی‌برنامگی در کشت زعفران است، زیرا زعفران بسیار باکم آبی سازگار است و در شرایط هوایی سخت حاشیه کویری نیز به عمل می‌آید و بسیاری از این استان‌هایی که مشکل آب ندارند زعفران کشت می‌کنند.

دبیر شورای ملی زعفران گفت: هم‌اکنون در ۲۷ استان کشور زعفران کشت می‌شود و اگر قرار باشد در استان‌های شمالی و یا هر استان دیگری که مشکل آب ندارد زعفران کشت کنیم بی‌برنامگی به وجود می‌آید.

وی افزود: وزارت جهاد کشاورزی هیچ‌گونه برنامه‌ای در طول سالیان گذشته نداشته و هم‌اکنون نیز ندارد و سازمان‌های جهاد کشاورزی استان‌ها نیز کشت زعفران را تشویق می‌کنند، زیرا مصرف آب کمتری را می‌خواهد.

منوچهری اظهار کرد: در حال حاضر ۱۵ الی ۲۰ درصد زعفران مصرف داخلی دارد و ۸۰ درصد زعفران جنبه صادرات دارد.

دبیر شورای ملی زعفران گفت: اگر نتوانیم صادرات را با تولید متناسب کنیم و عرضه بیشتر از تقاضا باشد این مسئله بر روی قیمت نیز تأثیر می‌گذارد.

منوچهری بیان کرد: وزارت جهاد کشاورزی مشخص نکرده که از چه استان‌هایی برای کشت زعفران حمایت می‌کند و از چه استان‌هایی حمایت نمی‌کند و هرساله از کشت زعفران استان‌هایی که مشکل کم‌آبی ندارند جلوگیری نمی‌کند تا آن‌ها را به کشت دیگری تشویق کن و اگر ازنظر ارزش اقتصادی به کشت زعفران روی می‌آورند بر روی محصولات دیگر یارانه‌ای پرداخت کنند تا به‌جای کشت زعفران به کشت سایر محصولات بپردازند.

وی گفت: متوسط برداشت زعفران در هر هکتار ۳.۲ کیلوگرم است و بسیاری از کشاورزان در استان خراسان رضوی و جنوبی بالای ۲۰ الی ۲۵ کیلوگرم در هر هکتار برداشت می‌کنند، زیرا این کشاورزان تجربه و تخصص کشت زعفران رادارند.

منوچهری تاکید کرد: در شورای ملی زعفران پیگیر این مسئله هستیم اگر بتوانیم سیستم آموزش کشاورزی راه‌اندازی کنیم تا به‌جای ۳.۲ کیلوگرم ۷ کیلوگرم برداشت زعفران داشته باشیم و با توجه به ثابت بودن آب، زمین و نیروی انسانی این آموزش‌ها را بدهیم تا باعث کاهش هزینه‌های تولید و قیمت تمام‌شده زعفران شویم.

دبیر شورای ملی زعفران گفت: با کاهش قیمت زعفران انگیزه کشت در سایر کشور‌ها از بین خواهد رفت، چون زعفران را ارزان‌تر عرضه می‌کنیم و ما تنها تولیدکننده انحصاری زعفران در جهان می‌شویم.

وی بیان کرد: مشکل دیگر این است که نیاز‌های مالی کشاورزان در زمان برداشت نیز باید موردتوجه قرار گیرد و ازجمله این نیاز‌ها هزینه جمع‌کردن گل زعفران، جداسازی و خشک‌کردن است.

منوچهری افزود: بنابراین تأمین نقدینگی برای برداشت زعفران در اکثر کشاورزان زیر یک هکتار بسیار اهمیت دارد و باید جهاد کشاورزی از طریق بانک کشاورزی این مشکل را حل کند.

دبیر شورای ملی زعفران گفت: سال پیش اعلام کردند که هزار میلیارد تومان پول با بهره ۱۵ درصد به تولیدکننده و صادرکننده زعفران تعلق می‌گیرد شورای ملی زعفران پیشنهاد داد که بخش عمده این پول را به کشاورزان زیر یک هکتار تسهیلات بدهید تا سرمایه داشته باشندو زعفران را جمع‌آوری کنند و بعد به‌تدریج در بازار بفروشند و در آخر تسهیلاتی که به آن‌ها داده‌شده را پرداخت کنند.

وی با اشاره به اینکه مسئله مهمی درباره کشت زعفران وجود دارد و آن این است که پیاز زعفران خاصیت زایشی دارد یعنی وقتی ۵ تُن پیاز را در یک هکتار زمین کشت می‌کنید بعد از ۷ سال برداشت این ۵ تُن تبدیل به ۲۰ تُن پیاز زعفران می‌شود و به دلیل اینکه مسمومیت ایجاد می‌کند قابلیت خوراک دام شدن ندارد.

منوچهری بیان کرد: زمانی که کشاورز یک هکتار زمین را جمع‌آوری می‌کند و قصد دارد یک هکتار زمین دیگر را بکارد ۷ تُن پیاز زعفران را مصرف می‌کند و باقی آن مازاد می‌شود بنابراین بیش از ۱۰۰ هزار تُن پیاز زعفران مازاد به وجود می‌آید که کشاورز این پیاز مازاد را در حالت مثبت به سایر استان‌ها می‌فروشد تا زعفران کشت کند و در حالت منفی به کشور‌های همسایه برای توسعه کشت زعفران صادر می‌کنند و به‌دست خودمان با پیاز زعفران خودمان رقیب ایجاد می‌کنیم.

دبیر شورای ملی زعفران گفت: پیشنهاد شورای ملی زعفران به جهاد کشاورزی این بوده است که ۴ مرکز جداسازی به وجود آورد و این پیشنهاد فقط برای زعفران نیست حتی در هلند برای گل لاله این کار صورت می‌گیرد.