واردات خودروهای لوکس به کشور در سال گذشته با حاشیه های بسیاری همراه بود و توانست تیتر یک بسیاری از سایت ها و روزنامه های اقتصادی را به خود اختصاص دهد.
 
ماجرای اختصاص ارز مرجع به خودروهای لوکس و واردات 500 تا هزار خودرو در نیم روز و قاچاق تعدادی پورشه و بی ام و ..... از جمله مهمترین خبرهایی بود که رسانه ها در پوشش این اخبار کم نگذاشتند.
 
اما نگاه به این خودروها که حالا چشم های خیلی ها به دیدن آنها عادت کرده است از زوایه دیگر جالب است .
 
خودرو‌های لوکس و بسیار گرانقیمت هم مانند خودروهای دیگر موجود در کشور ملزم به تحت پوشش قرارگرفتن بیمه شخص ثالث هستند، ولی برخورداری از بیمه‌بدنه برای آنها کاملا اختیاری است؛ بنابراین یک خریدارخودروی لوکس صفر کیلومتر نیز خودرویی دارای بیمه شخص ثالث را در اختیار می‌گیرد، ولی به منظور ایجاد امنیت بیش از حد معمول خودروهای دیگر، خود باید هزینه‌های بیمه‌بدنه آن را تامین کند؛ چراکه این خودروها هم در معرض سرقت بیشتر وهم در معرض آسیب مالی بالاتری قراردارند.
 
روزنامه جام جم در همین ارتباط نوشت ؛با این حال واقعیتی که درست یا نادرست وجود دارد، این است که در کشور ما تناسبی بین قیمت یک خودروی بسیار لوکس و گرانقیمت با یک خودروی به مراتب ارزان‌تر در پرداخت حق بیمه شخص ثالث وجود ندارد. در حالی‌که هزینه بیمه ثالث یکساله یک دستگاه مازراتی صفر کیلومتر یک میلیارد و چند صدمیلیون تومانی به یک میلیون تومان هم نمی‌رسد، یک دستگاه خودروی تاکسی یا غیرتاکسی ون چند سال کارکرده که چیزی حدود 20 میلیون تومان هم قیمت ندارد، باید برای تجدید سالانه بیمه خود، بیش از یک میلیون و 600 هزار تومان بپردازد.
 
البته این موضوع شایدبا توجه به میزان بیشتر تعداد سرنشینان چنین خودروهایی نسبت به خودروهای سواری (هر چند گران) توجیه‌پذیر شود، اما تفاوت قیمتی موجود بین این دو خودرو هضم موضوع را دشوار می‌کند.
 
با این حال وقتی پای بیمه‌بدنه پیش می‌آید، شرایط کاملا تفاوت می‌کند، چراکه هزینه‌های بیمه سرسام‌آوری برای ارائه چنین خدماتی از خودروهای لوکس دریافت می‌شود. مثلا یک خودروی بنز s 300 حدود 950 میلیون تومانی بابت دریافت خدمات بیمه تکمیلی خود باید بیش از 40 میلیون تومان در سال بپردازد.
 
درباره دیگر خودروهای خاص نیز ماجرا به همین ترتیب است. حق بیمه خودروهای خاص به ترتیب بیش از 60 میلیون تومان برای فراری کالیفرنیا، حدود 52 میلیون تومان برای مازراتی فول گرن کابریو اسپورت کروک، بیش از 45 میلیون تومان برای مازراتی غیر فول گرن کابریو اسپرت، بیش از 45 میلیون تومان برای پورشه پانامرا، نزدیک به 45 میلیون برای بنز اس ال 500، نزدیک به 43 میلیون تومان برای پورشه کاین، بیش از 40 میلیون تومان برای مازراتی کواترو پورته جی تی اس و بنز اس 500، نزدیک به 40 میلیون تومان برای هامر اچ 2 و نزدیک به 40 میلیون تومان برای بی‌ام‌و ایکس 6 می‌رسد.
 
وای به حالمان اگر با آنها تصادف کنیم!
 
از یک زاویه‌ای دیگر هم می‌توان به موضوع حضور خودروهای لوکس در خیابان‌های ایران نگاه کرد و آن کابوس تصادف با این خودروهاست. کابوسی که نگرانی منطقی از تهدید امنیت مالی شهروندان عادی را به دنبال می‌آورد.
 
در نظر بگیرید فردی با خودروی پراید اقساطی یا تاکسی یا وانت نیسان آبی‌رنگ معروف‌(!) با یک مرسدس بنز 500 که تازه در فهرست خودروهای گران قیمت کشور قرار گرفته، تصادف کند و تنها یکی از درهای بنز آسیب ببیند و نیازمند تعویض شود.
 
اگر مقصر، خودروی پراید تشخیص داده شود و تازه او دارای بیمه شخص ثالث باشد؛ در حالی‌که سقف بیمه شخص ثالث در بخش خسارت مالی برای اغلب خودروها حداکثر چهار میلیون تومان است، او ناچار می‌شود برای تامین بقیه خسارت که نزدیک به 40 میلیون تومان شده، خودروی خود را به راننده بنز تقدیم و برای جبران نقدی بقیه خسارت، فکری اساسی بکند.
 
این چنین است که باید به بیمه‌ها هشدار داد برای حل این معضل فکری اساسی بکنند که یکی از راه‌حل‌های مورد نظر، اجباری‌کردن دریافت بیمه‌بدنه برای خودروهای گرانقیمت است، چراکه هر قدر هم پوشش بیمه‌ای خودروهای عادی حتی با بیمه‌بدنه، بالا باشد چون ماهیت قیمت دو خودرو با هم فرق می‌کند، آن بیمه قدرت پوشش‌دهی خسارت واردشده به خودروی گرانقیمت را نخواهد داشت. بنابر این متضرر این موضوع مردمی عادی هستند که گاه ممکن است هست و نیست خود را در این میان ببازند.