چندی پیش معاون اول رییس‌جمهور در جلسه‌ای مشترک با وزیر جهادکشاورزی دستور داد تا ضمن تشکیل جلسات فوری در هفته های آتی به منظور بررسی راهکارهای کوتاه ‌مدت و سریع جلوگیری از افزایش قیمت شیر و لبنیات مصرف عام مردم، عوامل اصلی افزایش ناگهانی قیمت شیر در روزهای گذشته پیگیری و بررسی شود.

وی در این جلسه عنوان کرد؛ باید هر صنفی در قیمت‌گذاری و نظارت بر تولید کالاهای مورد نیاز مردم به ویژه شیر و لبنیات که سهم عمده‌ای در تامین سلامت مردم دارد، دارای اختیارات کافی باشد.

فعالان صنعت لبنی از این سخنان؛ خارج شدن لبنیات از قیمت دستوری برداشت کرده‌اند و منتظر تصمیم شورای تعیین قیمت محصولات کشاورزی نماندند.

حالا مدتی است که دامداران و صنایع لبنی بر اساس آنچه خود به عنوان برآورد از هزینه تمام شده تولید دارند شیرخام را خرید و فروش ‌و قیمت لبنیات را طبق آن تعیین می‌کنند.

این اتفاق در مدت کوتاهی افزایش تا ۵۰ درصدی قیمت برخی از محصولات لبنی را رقم زده است و در چند روز گذشته بارها شاهد نوسانات قیمت در محصولات بوده‌ایم.

نارضایتی از تصمیم بر آزادسازی قیمت‌ها در حالی است که به اعتقاد‌‌‌‌‌‌‌‌ محمدرضا بنی ‌طبا، سخنگوی انجمن صنایع فرآورده‌های لبنی ایران؛ اگر نرخ‌ها همچنان دستوری بود افزایش قیمت لبنیات بیشتر از این ها در بازار اتفاق می افتاد.

وی با یادآوری اینکه با افزایش قیمت مصوب خرید شیرخام افزایش ۶۰ تا ۷۰ درصدی قیمت لبنیات پیش بینی می شد، افزود: اما اکنون در بازار رقابتی، قیمت ها به مرور به تعادل خواهد رسید و حداکثر افزایش قیمت با تثبیت قیمت شیرخام روی ۶ هزار و ۴۰۰ تومان حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد در بازه زمانی چند ماهه و نه یکباره خواهد بود.

بنی طبا جهش قیمت با توجه به مدت‌ها سرکوب و دستوری بودن بازار را امری طبیعی دانست و پیش بینی کرد تا پایان شهریور قیمت‌ها متعادل شود.

وی تصریح کرد: محصولات لبنی با ۴۰۰ برند حاضر در بازار کاملا رقابتی است و هر برندی برای حفظ سهم خود در بازار حاضر به عرضه محصولات با قیمت مناسب‌تر است. در واقع رقابت شرکت‌ها در کسب سهم از بازار بجای انتقال به بخش توزیع و خورده فروشی به مصرف کننده منتقل می‌شود.

بنی طبا با تاکید بر اینکه این شکل از بازار سالم‌ترین نوع آن است، گفت: اساس قیمت دستوری، یارانه ارز ۰ ۴۲۰ تومانی است که که ابتدا زنجیره تولید شیر برای خرید نهاده‌های دامی پرداخت می‌شود در حالی تجربه نشان داده نه تولیدکننده و نه مصرف کننده هیچ یک بهره مناسبی از این یارانه نبرده‌اند.

وی ادامه داد: در عمل پرداخت این شکل از یارانه موجب فساد و ناکارآمدی می‌شود.

بنی طبا بهترین شکل پرداخت یارانه را تخصیص آن به دهک‌های محروم عنوان کرد و افزود: صنایع لبنی نیز حاضر هستند در صورت اصلاح شکل پرداخت یارانه، سود خود برای محصولات لبنی عرضه شده به دهک‌های محروم را به حداقل برسانند و مسئولیت‌های اجتماعی خود در حمایت از دهک های محروم را به شکل گسترده تری از قبل به انجام رسانند.