منصور پوریان، در خصوص علت کشتار دام نارس، گفت: در بحث کشتار دام همیشه باید به دنبال علت‌ها بود کشتار دام درنهایت یک معلول است و علت این کشتار در اثر فشار زیادی است که تولیدکننده گوشت متحمل می‌شود و این فشارها شامل نهاده گران، خشکسالی، کم‌آبی و... است و تمامی این موارد باعث می‌شود که دامداران برای جلوگیری از ورشکستگی مقداری از این دام ماده مولد و نارس را به کشتارگاه ببرند، زیرا توان نگهداری و پرواربندی را ندارد.

وی افزود: بخش دوم مشکل‌ها تصمیم‌گیری‌ها و بی تصمیمی وزارت جهاد کشاورزی است. طبق مصوبه ۱۷ تیر ۱۴۰۰، برای نجات و حمایت از تولیدکننده داخلی و حمایت از دام‌پروری و همچنین دامداری و پرواربندی داخلی، باید صادرات شیر خشک و صادرات محدود دام زنده آزاد شود ولی تاکنون وزارت جهاد کشاورزی صرفاً شیر خشک را آزاد کرده و در بخش دام هیچ عملی صورت نگرفته است. این بی تصمیمی، بی‌قانونی و کارشکنی سبب می‌شود که فشار بر دامدار دو چندان شود و عملی که نباید انجام بدهد را انجام می‌دهد، زیرا تصمیماتی که می‌گیرند عملی و اجرا نمی‌شود.

وی در خصوص اینکه با توجه به سامانه بازارگاه آیا توزیع نهاده‌ها به‌موقع انجام می‌شود، گفت: قرار بر این بود زمانی که سامانه بازارگاه تشکیل می‌شود مشکلات تولید را حل کند، ولی خود بازارگاه مشکل شد زیرا با ناهماهنگی در بخش عرضه و جابجایی روبه‌رو است.

پوریان اظهار کرد: تولید طبق برنامه پیش می‌رود و اگر نهاده را بعد از تولید تحویل بدهند دیگر به درد نمی‌خورد، زیرا تولیدکننده از بازار آزاد نهاده را باقیمت بالا تهیه می‌کند و در بازارگاه عملاً حواله فروشی انجام می‌شود بنابراین بازارگاه به نظر بنده مشکل بزرگی شده است، زیرا سودی نمی‌رساند.

رئیس شورای تأمین‌کنندگان دام زنده گفت: در حال حاضر اجرا نکردن قوانینی که وضع می‌کنند مشکل شده است و در ۱۷ تیر ۱۴۰۰ مصوبه‌ای مبنی بر حمایت از تولید داخلی اجرا شد که صادرات شیر خشک و دام زنده آزاد است، اما عملاً وزارت جهاد کشاورزی این مسئله را متوقف کرد و کاری انجام نمی‌دهند و این موضوع توجیه کارشناسی ندارد بنابراین فشارها را بر دامداران دو چندان کرده است به‌صورتی که دامدار را به مرز ورشکستگی می‌رساند بنابراین اجرا کردن تصمیمات و مصوبات اورژانسی برای حمایت از تولید داخل یک معضل است که باید پیگیری شود.