مجید چگنی افزود: همکاری‌های گسترده با دیگر کشور به‌منظور ارتقای دیپلماسی انرژی در دستور کار قرار گرفته است که قرارداد سه‌جانبه سوآپ گاز برای انتقال گاز ترکمنستان به آذربایجان نیز همسو با این هدف اجرایی شد.

وی با تأکید بر این که براساس این قرارداد، سالانه ۱.۵ تا ۲ میلیارد مترمکعب گاز از ترکمنستان و سرخس دریافت و از آستارا تحویل آذربایجان می‌شود، گفت: یکی از مزایای این قرارداد، پیش‌بینی تعلق حجمی از این سوآپ به ایران است که مهم‌ترین تأثیر آن، کمک به تقویت شبکه گاز شمال و شمال‌شرق کشور برای افزایش پایداری انتقال گاز است.

معاون وزیر نفت در امور گاز با بیان این که افق مصرف گاز در دنیا، تبدیل شدن به سوخت نخست تا سال ۲۰۵۰ میلادی است، گفت: هدف این است که بتوانیم از ظرفیت‌های موجود برای ایجاد ارتباطات گسترده‌تر با کشورهای همسایه استفاده کرده و همکاری‌های خود با آن‌ها را در زمینه‌های مختلف افزایش دهیم.

چگنی با اشاره به وجود ظرفیت‌های بالقوه در این زمینه تأکید کرد: در صورت آمادگی کشورهای همسایه، امکان سوآپ گاز در کشور وجود دارد و این موضوع سبب همبستگی بیشتر در منطقه می‌شود و همکاری‌های منطقه‌ای را نیز افزایش می‌دهد.

وی تصریح کرد: از جمله الزامات قراردادهای سوآپ گاز، تعهد بالا برای اجرایی شدن قرارداد بین تولیدکننده، مصرف‌کننده و کشور ترانزیت‌کننده گاز است که این موضوع افزون بر گسترش همکاری‌های ما در منطقه، این امکان را فراهم می‌کند تا با همه توان، امنیت انرژی در این مسیر را برقرار کنیم.

مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران با بیان این که در چنین قراردادهایی، نفس قرارداد مهم‌تر از میزان و حجم گاز سوآپ شده است، افزود: قراردادهای سوآپ عموماً ابعاد گوناگونی در زمینه‌های مختلف اقتصادی، ژئوپلیتیک، امنیتی و فرهنگی دارند که می‌تواند برای همکاری‌های بین‌المللی ما به‌ویژه در حوزه انرژی و تجارت جهانی گاز بسیار حائز اهمیت باشد.