در حالی که بازار مملو از انواع میوه انبه، آناناس، نارگیل و غیره است، مدیر کل بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی می‌گوید: "از خرداد سال 90 تاکنون هیچ مجوزی برای واردات میوه صادر نشده است".

میوه‌هایی مانند انبه، آناناس و نارگیل در کشور تولید نمی‌شود بنابراین وجود این قبیل میوه‌ها در کشور نشانگر این است که یا از طریق رسمی یا قاچاق وارد شده است. 

مدیر کل بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی معتقد است: محموله‌های انبه که امسال به کشور وارد شده از طریق بازارچه‌های مرزی و نیزمبادی غیر رسمی به صورت قاچاق آمده و وزارت جهاد کشاورزی هیچ مجوزی برای واردات آن صادر نکرده است.

از سوی دیگر نیروی انتظامی نیز بارها اعلام کرده است که کنترل مرزها را کامل در اختیار دارد و اجازه ورود  کالای قاچاق را به کشور نمی‌دهد.

دولت برای اعضای تعاونی‌های مرز نشین مانند سیستان و بلوچستان مجوز داده است کههر نفر می‌تواند  تا حدود 25 کیلوگرم محصولات و میوه‌های گرمسیری را وارد کند.

مجوز از سوی دولت به دو دلیل حمایت از مردم استانهای مرزی و نیز به نیازی که مردم این استانها ذاتا برای ویتامین‌های میوه‌های گرمسیری دارند و در کشور هم تولید نمی‌شود انجام شده است.

*تخلف از کجای ناشی می‌شود؟

 ظاهرا تخلف از آنجا ناشی می‌شود کسانی که مجوز واردات محدود دارند با دور زدن قانون در سطح بالایی وارد می‌کنند.

البته گزینه قاچاق نیز منتفی نیست، اخیرا رئیس اتحادیه وارد کنندگان و صادرکنندگان محصولات کشاورزی به خبرنگار فارس گفت: جعبه‌های چوبی انبه حاکی از قاچاق این محصول است و گرنه در واردات رسمی به دلیل رعایت مسائل قرنطینه‌ای و بهداشتی از جعبه‌های چوبی استفاده نمی‌شود.

ورود این گونه‌ محصولات قاچاق به چند دلیل باید هر چه سریعتر از سوی دولت کنترل شود.

*احتمال بیوتروریسم در محصولات قاچاق

اول اینکه در ورود محصول قاچاق مسائل قرنطینه‌ای رعایت نمی‌شود و احتمال ورود بیماری و آفات به کشور وجود دارد که برای از بین بردن آن درصورتی که از وجود بیماری و آفت آگاهی داشته باشیم میلیاردها ریال باید هزینه شود.

از سویی بیوتروریسم (از بین بردن انسان‌ها با انتشاری بیماریها گیاهی) امروزه بیشتر رایج شده است و قاچاق محصول راه را برای چنین اقداماتی هموار می‌کند.

همچنین محصول قاچاق روی قیمت محصول داخل تاثیرگذار است و تولید را به مخاطره می‌اندازد.

*محصول قاچاق ذائقه ایرانی را عوض می کند و واردکننده صرف می‌شویم

و مهمتر از همه ذائقه ایرانی را به سمت مصرف اینگونه میوه‌ها تغییر می‌دهد و بعد از مدتی به دلیل نیاز کاذبی که در فرد ایجاد می‌شود باید مدام اینگونه میوه‌ها به کشور وارد شود.

این در حالی است که خداوند بسته به شرایط آب و هوایی هر منطقه نیازهای مردم آن سرزمین را با گیاهانی که در آنجا خلق کرده تامین کرده است.

اگر در کشوری مانند ایران انبه به عمل نمیآید مفهوم آن این است به دلیل جایگزینی سایر میوه‌ها نیاز نبوده است.

مثالهایی از این دست زیاد است که میوه‌هایی مانند موز، انبه و آناناس و ...اول به عنوان محصول تفننی و لوکس وارد کشور شده بعد ذائقه مردم را عوض کرده و اکنون وارد کننده صرف این گونه محصولات شده‌ایم.