محمد اسحاقیان، معاون فنی و عضو هیات عامل چاپخانه دولتی ایران درباره تاریخچه چاپخانه دولتی ایران گفت: چاپخانه دولتی ایران در سال 1285 با نام مطبعه مجلس در تهران تاسیس شد.

این چاپخانه در آن زمان بیشتر به چاپ کتب مشغول بود.وی بیان کرد: چاپخانه دولتی ایران، بعد از حدود 5 دهه فعالیت زیر نظر مجلس وقت یعنی مجلس ملی ایران، به این دلیل که فعالیت های این چاپخانه یعنی چاپ اسناد و اوراق دولتی به دولت مربوط بود، به وزارت اقتصاد و خزانه داری کل کشور واگذار شد. در آن زمان چاپخانه دولتی، برای چاپ اوراق و اسناد بهادار، مجوزهای لازم را از اداره کل اوراق بهادار دریافت می کرد.

اسحاقیان توضیح داد: برای چاپ اسناد رسمی و اوراق بهادار، هر سازمان دولتی و یا حاکمیتی که به اسناد رسمی و اوراق بهادار نیاز دارد، به این اداره درخواست می دهد و سپس این اداره، چاپ اسناد و اوراق را به چاپخانه دولتی سفارش می دهد و چاپخانه دولتی نیز زیر نظر هیات نظارت بر جریان چاپ اوراق بهادر، این اوراق را تولید و منتشر و دراختیار ارگان وسازمان درخواست کننده قرار می دهد.وی اضافه کرد: از سال 1397 که کارت ملی به عنوان اوراق بهادار تعریف شد، این چاپخانه رسما به چاپ کارت ملی وارد شد و توانست کارت ملی جدید هوشمند را به صورت بومی سازی شده تولید کند که البته این کار با هم افزایی سه سازمان یعنی چاپخانه دولتی، سازمان ثبت احوال و یک شرکت خصوصی دیگر در حال انجام است.

معاون فنی و عضو هیات عامل چاپخانه دولتی ایران ادامه داد: در گذشته کارت های ملی به صورت آماده از خارج از کشور وارد می شد اما به دلیل تحریم ها، مصوبه تولید این کارت به صورت بومی و داخلی صادر شد که یک اتفاق مثبت بود، چرا که متاسفانه تحریم ها سبب طولانی شدن صدور کارت برای مردم شده بود اما چاپخانه دولتی اکنون با بومی سازی تولید این کارت ها توانسته با ضریب امنیتی بالا آن را در اسرع وقت چاپ و در اختیار مردم قرار دهد.اسحاقیان همچنین تاکید کرد که، ما در حال حاضر حتی کاغذ های امنیتی مورد نیاز اوراق بهادار را نیز به صورت بومی تولید می‌کنیم و به واردات آن نیازی نداریم.

معاون فنی و عضو هیات عامل چاپخانه دولتی ایران در خصوص فرآیند صدور چک های صیاد 1 و 2 نیز افزود: بانک ها در گذشته هر کدام یک طرح اختصاصی و ضرایب امنیتی خاص خود را برای صدور چک داشتند.

در سال 1395 چک صیاد 1 تعریف شد. تمام ضرایب امنیتی موجود و مورد نیاز در صیاد 1 لحاظ شد و به صورت یکسان و یکپارچه برای همه بانک ها تعریف شد؛ صیاد 1 تا سال 1401 برای نظام بانکی کشور چاپ و ارائه می شد.

اسحاقیان در خصوص تفاوت چک جعلی با مخدوش نیز توضیح داد: گاهی اوقات مردم چک مخدوش دریافت می کنند که با چک جعلی متفاوت است، که البته ما باز هم برای این مساله نیز مولفه های امنیتی لحاظ کرده ایم، یعنی وقتی کسی چه شخص حقیقی و چه باجه بانک این چک را دریافت می کند، بر اساس این شاخص ها ضرایب امنیتی چک را بررسی چک و متوجه مخدوش بودن آن می شود.

وی گفت: ما در خصوص ضرایب امنیتی اسناد رسمی، اوراق بهادار و چک های صیادی سه سطح امنیتی تعریف داریم، مرحله اول که در اختیار مردم قرار می گیرد که باید از آن آگاه شوند تا بتوانند اصالت این اسناد را تشخیص دهند، سطح دوم امنیتی نیز در اختیار کنترل کننده‌ها مانند بانک هاست و سطح سوم هم در اختیار تولید کننده اوراق یعنی چاپخانه دولتی است که در صورت استعلام با بررسی گزینه های امنیتی می توانیم اصالت آن را علاوه بر سایر شاخص های امنیتی دو سطح دیگر تایید تا تکذیب کنیم.