ایران و عمان موافقت‌نامه‌ای با موضوع مطالعه و همکاری میدان مشترک هنگام امضا کردند.
موافقت‌نامه مطالعه و همکاری درباره میدان مشترک هنگام (با نام عمانی بخای غربی) در جریان سفر «هیثم بن طارق آل سعید»، سلطان عمان به جمهوری اسلامی ایران با حضور سیدابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری و سلطان عمان، بین دو طرف امضا شد.
این موافقت‌نامه پس از تفاهم‌های انجام‌شده در جریان سفر پارسال «جواد اوجی» وزیر نفت همراه با رئیس‌جمهوری به عمان برای همکاری با این کشور به‌منظور توسعه این میدان نفتی امضا و مجوزهای لازم برای امضای آن اخذ شده است.
بر اساس این گزارش، هدف از این موافقت‌نامه مطالعه مشترک کل میدان نفتی هنگام و تهیه طرح جامع توسعه (MDP) توسعه آن با استفاده از ظرفیت‌های داخلی و بین المللی، تدوین سناریوهای توسعه مجدد این میدان و همکاری متقابل برای بهره‌برداری از این میدان و برداشت صیانتی از آن است.
پیش از این، تفاهم‌هایی با بعضی همسایگان برای توسعه یکپارچه میدان‌های مشترک انجام شده بود، اما هیچ‌کدام از تفاهم‌ها پیشرفتی نداشته و به توافق‌نامه منجر نشده بود. این نخستین موافقت‌نامه برای همکاری با همسایگان در میدان‌های مشترک است که امضا شد. البته این موافقت‌نامه اکنون شامل توسعه نمی‌شود.
قرارداد توسعه میدان هنگام پس از تهیه طرح جامع توسعه (MDP) و تدوین قرارداد اجرایی بین دو طرف امضا خواهد شد و اگر سناریوهایی که در مرحله مطالعه احصا می‌شود به هر دلیلی اقتصادی یا از لحاظ فنی قابل اجرا نباشد، نیازی به امضای قرارداد توسعه وجود ندارد و همین موافقت‌نامه کنونی چارچوب همکاری مشترک را تعیین خواهد کرد.
افزون بر این موافقت‌نامه مطالعه و همکاری مشترک، قرارداد محرمانگی این میدان برای تبادل داده‌ها و اطلاعات میدان هنگام نیز امضا می‌شود.
میدان نفتی هنگام، میدان مشترک بین ایران و عمان است. این میدان در تنگه هرمز در بخش شرقی خلیج فارس و ۴۵ کیلومتری جزیره قشم واقع شده که حدود ۸۰ درصد در آب‌های ایران و ۲۰ درصد دیگر آن در آب‌های کشور عمان قرار گرفته است.
این میدان در طرف عمانی به نام بخاء غربی شناخته می‌شود. میدان مشترک هنگام سال ۱۹۷۲ میلادی کشف و حضور هیدروکربن توسط حفاری نخستین چاه هنگام از سوی ایران در سال ۱۹۷۵ میلادی اثبات شد. پس از آن دو چاه دیگر به‌ترتیب به نام‌های «خساب» در سال ۱۹۷۶ میلادی و بخای غربی در سال ۱۹۸۶ میلادی در طرف عمانی حفاری شدند که به‌ترتیب به آب و ناحیه هیدروکربنی با تراوایی کم برخورد کردند.
پس از آن ایران برای به نتیجه رسیدن این پروژه در سال ۱۹۹۳ میلادی لرزه‌نگاری سه‌بعدی جدید در میدان انجام داد و سرانجام در سال ۲۰۰۶ میلادی چاه هنگام در بخش شمالی (طرف ایران) حفر شد. همچنین چاه بخای غربی در بخش جنوبی این میدان و نزدیک مرز آبی ایران حفر شد که تولیدش در سال ۱۳۹۰ با حفر سه حلقه چاه، بیش از ۲۳ هزار بشکه در روز بود.
لینک مطلب:
https://www.eranico.com/fa/content/164861
