محمد فربد با طرح این سوال که چرا سازمان حمایت از وظیفه حمایت از تولید را هم بر عهده دارد، از وظائف خود غفلت می‌ورزد؟ گفت: با اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها، قیمت تمام شده صنعت لبنیات بین 15 تا 20 درصد افزایش یافته که رشد غیر معقولی نیست و متأثر از افزایش کرایه‌های حمل و نقل علوفه، شیر و سایر اقلام و همچنین تغییر قیمت سایر ملزومات مانند بسته‌بندی، هزینه‌های ناشی از تغییر قیمت انرژی و توزیع کالای تولیدی است که بخشی از آن باید توسط کارخانه‌ها جهت جبران هزینه‌های دامداران پرداخت شود.
وی ادامه داد: صنعت لبنیات در تاریخ 10 آبان 89 پذیرفت که مدت سه ماه از افزایش قیمت اقلام اساسی لبنی خودداری کند که این تعهد اخلاقی در پایان دهه اول بهمن خاتمه یافته تلقی می‌شود.
فربد تصریح کرد: به نظر می‌رسد صنعت برای اصلاح قیمت‌ها بایداز هفت خوان بگذرد که این رویه منطقی نیست و شرکت‌ها بر اساس دستورالعمل قیمت‌گذاری باید مجاز به اصلاح نرخ‌ها باشند.
به گفته وی تحمل وضع موجود برای صنعت لبنیات غیرممکن است و در واقع صنعت لبنیات از ابتدا هم چربی برای سوزاندن نداشته است.
فربد با اشاره به بحثهای مطرح شده از سوی رییس اتاق ایران با این مضمون که "واقعی کردن قیمت‌‌ها با تحمیل قیمت‌ها سازگاری ندارد " گفت: برای تحلیل این واقعیت باید از اطلاعات مرکز آمار ایران کمک گرفت که در آخرین سرشماری، جمعیت شهری 68.5درصد و جمعیت روستایی 31.5 درصد و هزینه‌های متوسط زندگی را برای این دو قشر در سال 88 ماهانه به ترتیب 826 هزار و 594 تومان و 493 هزار و 866 تومان برآورد شدده است.
وی افزود: به این ترتیب متوسط هزینه کشوری در سال 88 عدد 721 هزار و 652 تومان خواهد بود و با رعایت شرط احتیاط در اظهارنظرها، متوسط تعداد خانوار را 4 نفر فرض می‌کنیم که در واقع کمی بیشتر است.
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع لبنی تصریح کرد: بر این اساس، یارانه پرداختی به خانوار که ماهانه 162 هزار تومان است حدود 22 درصد هزینه متوسط خانوار کشوری خواهد بود و به تعبیر دیگر، دولت پذیرفته که جهت جبران افزایش قیمت‌ها که حداقل متوسط آن 22 درصد است، معادل 22 درصد هزینه خانوار را به صورت یارانه بپردازد.