چه برنامه‌هایی پشت پرده عدم تحقق برنامه های خودکفایی یا کاهش خود اتکایی به روغن وجود دارد چرا با وجود وابستگی 93 درصدی به واردات، مصرف روغن در کشور دو برابر کشورهای اروپایی است؟

آیا ارتباطی بین تبلیغات گسترده انواع روغن‌های وارداتی و افزایش مصرف آن در داخل وجود دارد، اصولا چرا این همه تبلیغات برای روغن‌های وارداتی انجام می‌شود که به گفته پزشکان و متخصصان سلامتی مردم را به شدت تهدید می کند و ریشه بسیاری از بیماری‌های قلبی، کبدی و مغزی و غیره را می توان در مصرف بیش از اندازه روغن جستجو کرد.

سید مجتبی خیام نکویی معاون وزیر جهاد کشاورزی گفت:« درحالی‌که 93 درصد در تامین روغن وابسته به واردات هستیم، اما دو برابر کشورهای دیگر یعنی 23 کیلوگرم در سال مصرف می‌کنیم».

وی افزود: «این در حالی است که 20 درصد از کل واردات بخش کشاورزی که حدود 16 میلیارد دلار است، مربوط به واردات روغن می‌شود».

چندین دهه است که وزارت جهاد کشاورزی برنامه‌های خود کفایی برای دانه‌های روغنی تدوین می‌کند اما هیچگونه پیشرفتی طی این مدت در کاهش وابستگی نداشته است، برخی مسئولان بارها اعلام کرده‌اند که دست‌های پنهانی وجود دارد که مانع تحقق برنامه‌های خودکفایی یا افزایش خود اتکایی روغن در داخل می‌شود.

سال‌های متمادی برای و اردات روغن ارز دولتی 4200 تومانی پرداخت می‌شد، به اذعان کارشناسان محصولاتی که ارز دولتی دریافت می‌کردند، تقاضا برای واردات آن هم بیشتر می شد، واردات ها بیشتر انحصاری و دست چند فرد بود که روغن و نهاده هم جزوی از واردات های انحصاری است به طوری که در دولت دوازدهم از مسئولان ارشد وزارت جهاد کشاورزی پرونده فساد در حوزه واردات داشتند.

رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی می‌گوید: سالانه حدود سه میلیارد دلار تنها برای واردات روغن ارز از کشور خارج می‌شود.

حا ل مسئولان وزارت جهاد کشاورزی باید اعلام کنند که دلیل عدم تحقق برنامه خود کفایی دانه های روغنی که چندین بار متوالی با شکست مواجه شده چیست؟ چرا در کشوری با این همه تنوع آب وهوایی که امکان هر گونه کشتی وجود دارد، چندین دهه است بیش از 90 درصد وابسته به واردات هستیم، چرا با وجود این همه وابستگی میزان مصرف در کشور هم دوبرابر کشورهای دیگر است؟ آیا دست های پشت پرده‌ای وجود دارد که منافع آنها ایجاب می‌کند ما همواره وابسته به واردات روغن باشیم؟