حجت‌ا… عبدالملکی، دبیر کنونی شورای عالی مناطق آزاد، که اصولاً به طرح ادعاهای بزرگ، به‌ویژه در رابطه با عملکرد دولت سیزدهم معروف است، امروز در برنامه «صبح بخیر ایران» شبکه یک صداوسیما حاضر شد و موضوع صادرات مجموعه اقامتی پنج ستاره از طریق مناطق آزاد را مطرح کرد.

او ماه گذشته نیز از درخواست و علاقه اماراتی‌ها از سرمایه‌گذاری 100 میلیارد دلاری در این مناطق خبر داده بود که عدد مطرح‌شده از کل سرمایه‌گذاری انجام‌شده در ایران طی حداقل 10 سال گذشته بیشتر است.

البته ادعاهای بزرگ عبدالملکی به همین جا ختم نمی‌شود و در کارنامه اظهارات نظرات عجیب او طرح موضوعاتی نظیر طراحی و تولید لامبورگینی توسط جوانان ایرانی، کارآفرینی و ایجاد شغل با سرمایه یک میلیون تومانی، ساخت پارکینگ‌های ضدآمریکایی در کره جنوبی، ایجاد سالانه یک میلیون و 850 هزار شغل توسط وزارت کار تحت هدایت او و اظهاراتی از دست دیده می‌شود.

گرچه طرح ادعاهای بزرگ برای رساندن عمر حضور عبدالملکی در رأس وزارت کار دولت ابراهیم رئیسی به یک سال کافی نبود، اما وی کوله‌بار اظهارات عجیب و غریب را با خود به مناطق آزاد آورده تا خللی در سبک مدیریتی‌اش وارد نشود.

گرچه با گذشت بیش از دو سال از عمر دولت رئیسی، حتی یک واحد هم از چهار میلیون واحد مسکونی مورد وعده دولت، تولید نشده، اما اکنون دبیر شورای عالی مناطق همان دولت از صادرات مجموعه اقامتی پنج ستاره از مناطق آزاد خبر می‌دهد!

حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا اصولاً امکان ساخت و صادرات چنین مجموعه‌هایی در دنیا وجود دارد؟ و اگر چنین امکانی هست، می‌توان ایران را در پیشتاز آن دانست؟

صادرات مجموعه اقامتی امکان‌پذیر است؟

شاید در نگاه اول صادرات مجموعه اقامتی یا مسکن، اقدامی نشدنی به نظر آید؛ چراکه ساختار اصلی مسکن، هتل و هر نوع ساختمان سکونتی نیاز به زمین دارد. با این حال در صنایع ساختمان‌سازی و هتل‌داری اصطلاحی تحت عنوان «خانه‌های از پیش‌ساخته» رایج است که امکان جابه‌جایی مکانی آن وجود دارد. در ایران نیز، به‌ویژه در شهرهای شمالی خرید و فروش ویلا بدین شکل در حال شکل‌گیری است.

با توجه به این اتفاق، از لحاظ فنی صادرات مجموعه اقامتی امری شدنی است، اما کمتر کشوری را می‌توان یافت که به سمت صادرات در این حوزه رفته باشد. پیگیری‌های صورت‌گرفته نشان می‌دهد که تولید چنین مجموعه‌های اقامتی فقط در چند کشور، ازجمله کرواسی رواج دارد.

البته کروات‌ها هم نه برای صادرات، بلکه برای استفاده از این مجموعه‌ها در نواره‌ی ساحلِ «زلاتنی رات» در جزیره براک، شاخ طلایی خود از آن بهره می‌گیرد. البته این خانه‌های از پیش‌ساخته که به «موبایل هوم هتلز» معروف هستند، در واقع اتاق‌هایی چهار نفره با تراس و امکانات اولیه زندگی شناخته می‌شوند که به اجاره گردشگران برای کمپ‌های تفریحی درمی‌آیند. اجاره این اتاق‌ها برای سه شب مجموعاً 327 دلار آب می‌خورد. (منبع: Booking.com)

البته جدا از دید صادراتی، کمتر کشوری را می‌توان یافت که به واردات مسکن یا مجموعه اقامتی میلی نشان دهد. از این رو از دبیر شورای مناطق آزاد انتظار می‌رود اطلاعات دقیق‌تری در رابطه با اینکه خریدار مجموعه‌های پنج ستاره ایرانی کدام کشورها هستند؟

همچنین مشخص نیست چرا زمانی که دولت رئیسی به امکان ساخت و صادرات مجموعه اقامتی دست یافته، چرا تلاشی برای تحقق وعده ساخت چهار میلیون مسکن خود نشان نمی‌دهد؟

شاید بهتر باشد که ابتدا کمبود مسکن در کشور رفع و بحران این بازار برطرف شود، سپس دولت در پی تجارت در این حوزه باشد. به هر حال به نظر می‌رسد عبدالملکی که از داوری در یک مسابقه تلویزیونی، به وزارت کار رسیده بود، پس از یک دوره ناکامی در مدیریت بخش تعاون، کار و رفاه اجتماعی کشور، اکنون تلاش دارد با طرح ادعاهای بزرگ، خود را فرشته نجات مناطق آزاد و البته بخش تجارت ایران جا بزند.

اما این ادعاها زمانی باورپذیر می‌شود که اطلاعات دقیقی درباره آن در اختیار مخاطبان قرار بگیرد. در غیر این صورت، صادرات مجموعه اقامتی پنج ستاره را باید در زمره اظهاراتی نظیر ساخت لامبورگینی و کارافرینی با یک میلیون تومان قرار داد.