رشد اقتصادی به افزایش اندازه اقتصاد یک کشور در یک دوره زمانی اشاره دارد. اندازه یک اقتصاد معمولاً با کل تولید کالاها و خدمات در اقتصاد اندازه‌گیری می‌شود که به آن تولید ناخالص داخلی (GDP) می‌گویند. رشد اقتصادی را می‌توان به صورت «اسمی» یا «واقعی» اندازه‌گیری کرد.

شرکتی که یک کارخانه تولیدی جدید می‌خرد یا روی فناوری‌های جدید سرمایه‌گذاری می‌کند، شغل و هزینه تازه می‌تراشد که منجر به رشد اقتصادی می‌شود. عوامل دیگری هم وجود دارند که به ارتقای هزینه‌ها و رونق بازار مصرف‌کننده و کسب‌وکار کمک می‌کند. برای مثال، بانک‌ها به شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان وام می‌دهند.

به طور کلی، دو منبع اصلی برای شد اقتصادی وجود دارند؛ اندازه و بهره‌وری (بازدهی در ساعت کار) نیروی کار. هر کدام می‌توانند اندازه کلی اقتصاد را افزایش دهند، اما تنها رشد بالای بهره‌وری می‌تواند تولید ناخالص داخلی و درآمد سرانه را افزایش دهد.

بیشترین رشد اقتصادی مربوط به کدام کشورهاست؟

به نقل از ویژوال کاپیتالیست، برای پاسخ به این سوال، پیش‌بینی‌های رشد تولید ناخالص داخلی از چشم‌انداز اقتصاد جهانی اکتبر ۲۰۲۳ توسط صندوق بین‌المللی پول به تصویر کشیده‌ شده‌اند. جای تعجب نیست که بسیاری از این کشورها در آسیا و جنوب صحرای آفریقا – 2 منطقه دارای سریع‌ترین رشد در جهان – واقع شده‌اند.

برای هند، داده‌ها و پیش‌بینی‌ها بر اساس سال مالی (از آوریل) ارائه می‌شود. سال مالی (Fiscal Year) سایر کشورها معمولا با ماه اول سال (ژانویه) هم‌زمان است.

رشد اقتصادی در آسیا-اقیانوسیه

پیش‌بینی می‌شود که سریع‌ترین اقتصادهای آسیایی ماکائو (27.2 درصد)، پالائو (12.4 درصد) و هند (6.3 درصد) باشند.

اقتصاد ماکائو به شدت به صنعت گردشگری متکی است؛ صنعتی که بیش از 60 درصد از مشاغل منطقه و همچنین تقریباً 70 درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می‌دهد.

پالائو؛ کشوری کوچک متشکل از 340 جزیره است که مساحت کلی آن 180 مایل مربع (466 کیلومتر مربع) است. طبق آمار وزارت امور خارجه ایالات متحده، گردشگری تقریباً 40 درصد از تولید ناخالص داخلی پالائو را تشکیل می‌دهد.

هند که اخیراً به‌شدت به بزرگترین کشور جهان از نظر جمعیت نزدیک شده، انتظار می‌رود تا سال 2064 به اوج 1.7 میلیارد نفر برسد، در این دسته‌بندی مقام سوم را به خود اختصاص داده است.

رشد اقتصادی در جنوب صحرای آفریقا

کشورهای جنوب صحرای آفریقا نیمی از 20 فهرست برتر را به خود اختصاص داده‌اند و نیجر (11.1 درصد) و سنگال (8.8 درصد) پیشتاز هستند.

کودتای نظامی اخیر می‌تواند پیامدهای جدی بر رشد اقتصادی آینده نیجر داشته باشد. میدان نفتی آگادم این کشور که بخش قابل توجه آن متعلق به شرکت ملی نفت چین (CNPC) است، ممکن است در نتیجه تحریم‌های جهانی صادرات خود را مختل کند.

اقتصاد سنگال همچنین با صنعت نفت مرتبط است، به این معنی که رشد اقتصادی آن ممکن است در سال‌های آینده نوسان داشته باشد.

نفت باعث رشد اقتصادی گویان می‌شود

گویان (26.6 درصد)، با جمعیت تنها 815 هزار نفر، انتظار می‌رود دومین اقتصاد با بیشترین سرعت رشد در سال 2024 باشد. جالب اینجاست که این کشور در سال گذشته با رشد 62 درصدی در تولید ناخالص داخلی، سریع‌ترین رشد اقتصادی جهان را به خود اختصاص داده است. در سال 2023 این کشور با رشد 37 درصدی به طور مجدد این عنوان را دریافت کرد.

این رشد عمدتاً ناشی از افزایش صادرات نفت از استابروک بلاک است، یک میدان نفتی فراساحلی که توسط کنسرسیوم تحت رهبری اکسون موبیل توسعه می‌یابد. بر اساس گزارش خبرگزاری‌های معتبر، گویان بیش از 11 میلیارد بشکه ذخایر نفتی دارد که به نسبت جمعیت این کشور مقدار بسیار قابل توجهی است.

با وجود کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه، اینکه کشور گویان بیشترین رشد اقتصادی را ثبت کند امری غیرمنتظره است. وجود ذخایر نفتی بزرگ، بهره‌وری مناسب از این منبع و ارتباط با بازارهای بزرگ جهانی مثل چین و آمریکا باعث شده تا این کشور به روند رو به رشد اقتصادی خود ادامه دهد.