امروز 27 مهرماه است و دو ماه و اندی از تشکیل دولت یازدهم می‌گذرد؛ دولتی که با محوریت حسن روحانی به طور خاص در دو حوزه اقتصاد و دیپلماسی گام برمی‌دارد و معتقد است اگر در این دو حوزه با تحول مواجه شویم، سایر حوزه‌ها نیز سامان می‌یابند.

رئیس جمهور برای تحول در اقتصاد و دیپلماسی از چه ابرازی استفاده می‌کند؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت، حسن روحانی از آن دسته مسئولانی است که از "اختیارات تام" تحلیل و تفسیر خاص خود را دارد و حاضر است به معتمدان، این اختیارات را واگذار کند.

حالا مشخص می‌شود که تمام خوشبینی روحانی به آینده در صورت موفقیت در دو حوزه اقتصاد و دیپلماسی مربوط می‌شود؛ دو حوزه‌ای که حسن روحانی حاضر شده است کلیدهای طلایی خود را به دو نفر از هم‌قطاران با "اختیارات تام" بدهد.

در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی، نخستین کلید طلایی در اختیار محمدجواد ظریف قرار گرفته که از نحوه آرایش تیمی در دولت یازدهم در بیش از دو ماه و اندی گذشته هم کاملا این موضوع محسوس است. "کاهش گام به گام تحریم‌ها " از حداقل انتظارات حسن روحانی از محمدجواد ظریف است که او نیز هم در کوتاه مدت و هم میان مدت و بلندمدت وعده‌هایی داده است.

کلید طلایی دیگر حسن روحانی در حوزه اقتصادی است که او ترجیح داده است این کلید را در اختیار محمد نهاوندیان، رئیس دفتر خود قرار دهد. "آرامش و ثبات اقتصادی" و "دوری اقتصاد از شوک جدید" از حداقل انتظارات رئیس جمهور از سرتیم اقتصادی‌اش است.

تصمیمات اقتصادی اتخاذ شده در دو ماه و اندی گذشته از آغاز فعالیت رسمی دولت یازدهم ( همچون طرح رونق اقتصادی در 35 بند) و بررسی بند بند این مصوبات از این موضوع حکایت دارد که محمد نهاوندیان به عنوان سرتیم اقتصادی دولت تدبیر و امید نقش غیرقابل انکار، چه در تصمیمات و چه در برخی انتصابات داشته است.

بدین ترتیب، از محمد نهاوندیان و محمدجواد ظریف به عنوان دو بال حسن روحانی در حوزه اقتصاد و سیاست خارجی تحلیل می‌شود که تمام هماهنگی‌ها هم از ناحیه این دو نفر به سیستم منتقل می‌شود.

حال باید منتظر ماند و دید سرانجام کلیدهای طلایی حسن روحانی می‌‌توانند قفل مشکلات را در اقتصاد و سیاست خارجی باز کنند و امسال حداقل بودجه با کاهش تحریم‌ها داشته باشیم و یا اینکه وعده‌های داده شده در این باره توخالی از آب درآمده است؟