کامران وکیل، دبیرکل اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی ایران، عمده‌ترین مشکل صنایع معدنی را دخالت دولت در اقتصاد دانست و گفت: متاسفانه هیچ کالایی که در عرصه جهانی به رقابت بپردازد، نداریم؛ چراکه دولت بازاری انحصاری ایجاد کرده و این بازار تولیدکننده را مجبور به تولید محصولات کم کیفیت و گران کرده است و این کالای کم کیفیت در بازار جهانی خریداری ندارد و این محصولات در بازار داخلی به فروش می رسند.

اختصاص بیشترین سهم یارانه انرژی به صنایع

وی بیان کرد: با وجود دخالت‌های دولت مهم‌ترین چالشی که صنایع معادن با آن مواجهه است، اختصاص بیشترین سهم یارانه انرژی برای صنایع معادن است، به گونه ای که این حمایت شاید در ظاهر مطلوب باشد اما در باطن این یارانه آفت تولید در صنایع معادن است.

وکیل ادامه داد: صنایع معادن ایران تا ابد وابسته به سوخت، گاز و آب ارزان هستند و این موضوع باعث می‌شود که رقابت پذیری در عرصه جهانی بسیار پایین بیابد و دولت میلیاردها میلیارد ریال یارانه به صنایع بدهد و از سوی دیگر ارز صنایع را به قیمت نیما به دولت بفروشند.

تولیدکنندگان از وضعیت‌شان رضایتی ندارند

دبیرکل اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی ایران بیان کرد: تولید کنندگان از این وضعیت راضی نیستند چرا که ضعف و دخالت دولت مزیت های رقابتی را این چنین نابود کرده است.

وی با بیان اینکه هیچ اقتصاد دولتی موفقی در دنیا نمی‌توان پیدا کرد، گفت: در واقع هر کجا که دولت در اقتصاد دخالت کرده است، تکنولوژی‌ عقب افتاده تر، تولیدات فاقد مزیت‌ رقابتی، کالاها گران قیمت‌تر و کم بازده‌تر شده‌اند ما این فرایند را در چین کمونیست و شوروی سابق و در بسیاری از کشورهای دیگر نیز شاهد بودیم که یک روزی رخ داد و با تحولات اساسی در این کشور ها اقتصادشان امروز تغییر کرده است.

وکیل عنوان کرد: صنعت یک زنجیره به هم پیوسته است که حلقه‌های این زنجیره در ساختار اقتصادی به ارتباط با بازارهای جهانی کمک می کند که در این میان اگر زیرساخت های این صنعت همچون انرژی دچار اشکال باشد، کل زنجیره را معیوب می‌کند.

جانمائی صنایع انرژی بر از ابتدا غلط بود

دبیرکل اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات معدنی ایران بیان کرد: متاسفانه به دلیل جانمایی‌های غلط در ساخت کارخانجات، صنایع در زمستان با کمبود گاز و در تابستان با کمبود برق در کل سال با کمبود آب مواجه هستند.

وکیل اظهار کرد: تمام این چالش‌ها به دلیل این بوده که سوخت در ایران ارزان است و صنایع پرمصرف و انرژی بر در بیابان ها ایجاد شده اند آن هم بدون توجه به اینکه این استان ها به لحاظ اقلیمی کشش این موضوع را دارند یا ندارند.

وی اظهار کرد: اگر خواستار بهبود این وضعیت هستیم، نیازمند یک برنامه‌ریزی منسجم سیاسی اقتصادی کلان نیز هستیم که حداقل ۲۰ سال زمان می‌برد. ما نیازمند یک انقلاب اقتصادی هستیم که زیرساخت‌هایی که با بنیادهای غلط در کشور نهادینه شده اند را به کل جمع آوری و یک سازوکار جدید ایجاد کند تا زمانی که این تحولات تغییر نکند در روی همان پاشنه قبل خواهد چرخید.