همزمان با توقف ساخت تنها پروژه تولید LNG ایران با وجود پیشرفت 60 درصدی در عسلویه، آمریکا با دستیابی به فنآوری استخراج و پالایش گاز از ذخایر نامتعارف "شیل گس" صادرات گاز به اروپا را در دستور کار قرار داده است.

در حال حاضر ایران با وجود متوقف ساختن طرح‌های تولید LNG، اما مذاکراتی را از چند سال گذشته تاکنون با ترکیه و برخی از کشورهای اروپایی همچون یونان و سوئیس به منظور صادرات گاز به اروپا را آغاز کرده است.

از این رو پیش بینی می‌شود در صورت توافق هسته‌ای ایران و کشورهای 1+5 مسیرهای صادرات گاز ایران به قاره سبز هم هموار شود و در این بین برخی از وزرای اسبق نفت همچون غلامحسین نوذری از توسعه خطوط لوله‌های گاز ایران به قلب اروپا به عنوان یکی از سیاست‌های اولویت دار انرژی دولت تدبیر و امید یاد کرده اند.

از سوی دیگر با گره خوردن طرح‌های صادرات گاز ایران با مذاکرات گروه 1+5، آمریکا به منظور صادرات گاز به اروپا تا سال 2020 میلادی برنامه‌ریزی‌های گسترده‌ای را در دستور کار قرار داده است.

ایالات متحده آمریکا که تا سه سال قبل یکی از بزرگترین واردکنندگان گاز بود و امروز به لطف شیل گس‌ها به صادرکننده این انرژی پاک تبدیل شده است قصد دارد سالانه 10 تا 15 میلیون تن LNG به اروپا صادر کند.

در شرایط فعلی قیمت هر یک میلیون بی.تی.یو LNG در بازارهای آسیا بیش از ١٧ دلار است اما این انرژی استراتژیک در بازار اروپا حدود 10 تا 11 دلار به مشتریان عرضه می شود.

در این بین برخی از شرکت‌های توزیع کننده گاز در اروپا همچون سنتریکا و جی دی اف سوئز فرانسه حتی قراردادهایی با آمریکا برای خرید LNG امضا کرده اند.

با ورود آمریکا به بازار جهانی LNG، زنگ خطر برای روسیه هم برای صادرات LNG به کشورهای آسیایی و حتی اروپایی به صدا درآمده است.

روسیه که در شبه جزیره یامال برای ساخت و راه‌اندازی 10 میلیون تن ظرفیت تولید LNG سرمایه گذاری کرده است قصد دارد تا سال 2016 میلادی به جای صادرات گاز از مسیر خط لوله، با متنوع سازی سبد صادرات گاز خود، LNG هم به بازارهای آسیایی همچون ژاپن و حتی اروپا صادر کند.

در این بین برای آنکه روسها از قافله صادرات LNG عقب نیفتند، قراردادی به منظور ساخت 13 فروند کشتی حمل گاز طبیعی مایع (LNG) با شرکت‌های کشتی سازی کره جنوبی امضا کرده اند.

با این وجود هنوز سیاست‌های تولید و صادرات LNG در وضعیتی نامشخص قرار دارد و این در حالی است که LNG با توجه به ماهیت متفاوت بازارهای نفت و گاز می‌توانست به ابزاری برای کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی در شرایط تحریم تبدیل شود.