کمبود برق یکی از موانع اساسی تولید فولاد در کشور در تابستان سال‌جاری بود. بدون شک بسیاری از شرکت‌های فولادسازی به‌دلیل قطع برق به اهداف خود در ۶ ماه سال ۱۴۰۳ دست نیافتند. محدودیت‌های ناشی از قطع شدن برق برای واحدهای فولادسازی، با پیامدهای منفی همراه شد، یکی از این پیامدها کاهش میزان تولید و محقق نشدن اهداف این شرکت‌ها بوده است.

نکته قابل توجه آنکه با تعطیلی و کاهش تولید صنعت فولاد به دلیل قطع برق، هزاران شغل غیرمستقیم که به‌واسطه فعالیت فولادسازان شکل گرفته نیز به تعطیلی کشیده شده و واحدهای پایین‌دست با آسیب جدی و خطر تعطیلی همراهمی شوند.

در همین راستا نیز بررسی وضعیت تولید محصولات زنجیره آهن و فولاد ایران در نیمه نخست امسال نشان می‌دهد که محدودیت‌های فزاینده برق که تا مهرماه هم ادامه داشت، منجر به افت ۵.۷ درصدی تولید فولاد ایران شده است.

همچنین محدودیت‌های برق رسانی، تولید ۶ ماهه فولاد میانی کشور را حدود ۱.۱ میلیون تن به ارزش بیش از ۴۵۰ میلیون دلار کاهش داده است.

بیشترین نرخ افت تولید زنجیره فولاد در میلگرد، نبشی و ناودانی و شمش فولادی به ترتیب با ۱۱.۷ و ۹.۶ و ۸.۵ درصد کاهش بوده است.

افزایش ۱۰.۲ درصدی تولید آهن اسفنجی در برابر کاهش ۵.۷ درصدی تولید فولاد میانی خبر خوبی برای فولادسازانی است که هنوز زنجیره خود را تکمیل نکرده‌اند.

کاهش ۴ درصدی تولید گندله سنگ آهن همزمان با رشد ۱۶ درصدی صادرات آن موجب نگرانی تولیدکنندگان آهن اسفنجی است!

رشد ۵.۵ درصدی تولید در ورق گرم خبر خوبی است که تداوم آن نیازمند کنترل هدفمند واردات است. همچنین افت تولید در ورق سرد نیز در شرایط افزایش تولید خودرو و لوازم خانگی قابل تأمل است.