در قرارداد اولیه‌ای که بیش از یک دهه پیش بین شرکت رنو و ایران منعقد شد قرار بود این شرکت نسبت به ایجاد کارخانه تولید خودرو در ایران اقدام کند.

قرار بود رنو در فاز اول همکاری‌اش با ایران محصولات تندر 90 را از طریق دو شرکت ایران خودرو و سایپا تولید کند. پس از آن در فاز دوم نیز شرکت رنو سایت تولید خودرو در ایران ایجاد کرده و محصولاتش را به طور مستقیم به تولید برساند.

در این قرارداد پیش‌بینی شده بود که تیراژ تولید محصولات پلت‌فرم تندر 90 و دیگر خودروهای تحت برند این شرکت باید به سالی 700 هزار دستگاه برسد به‌گونه‌ای که 400 هزار دستگاه آن در ایران خودرو و سایپا و 300 هزار دستگاه نیز در خطوط تولید تحت مالکیت رنو تولید شود.

با این حال اگرچه فاز دوم این قرارداد تحت تاثیر مشکلات مختلف از آن زمان تاکنون اجرایی نشده است اما شنیده شده که شرکت رنو تمایل خود را برای خرید شرکت پارس خودرو برای تولید مستقیم محصولاتش در ایران ابراز کرده است.

روند خرید زمین و ساخت تاسیسات جدید خودروسازی پروژه‌ای زمان‌بر و چهار و پنج ساله بوده و شرکت رنو ترجیح می‌دهد تا با خرید یک خودروسازی از صرف سرمایه‌گذاری و وقت بیشتر خودداری کند.

در این شرایط با لغو تحریم صنعت خودرو احتمالا شرایط برای مالکیت رنو بر بخشی از خودروسازی ایران فراهم می‌شود با این حال شاید این شرکت برای تحقق این هدف در انتظار بهبود بیشتر فضا و کاهش برخی دیگر از تحریم‌های خارجی باشد.

شرکت رنو در ترکیه نیز ابتدا با خرید برخی از سایت‌های خودروسازی تولید محصولاتش را در این کشور آغاز کرد. هم‌اکنون برخی از قطعات خودروهای رنو در ایران به ویژه قطعات خودروی مگان به طور کامل از سایت‌های تولید رنو در ترکیه وارد می‌شود.