به نقل از خبرگزاری فرانسه، این مذاکرات که روز سه شنبه پایان می‌یابد در واقع آخرین تلاش‌ها برای دستیابی به توافق اساسی درباره توافقنامه مشارکت کشورهای حوزه اقیانوس آرام "تی پی پی" پیش از پایان مهلت تعیین شده پایان امسال است.

گروه مدافع جهانی "اواز Avaaz" در حاشیه برگزاری این مذاکرات با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد توافقنامه "تی پی پی" که اکنون پشت درهای بسته مورد بحث قرار دارد، به جنجال‌های سیاسی دامن زده، چرا که متن و مفاد آن از نظر قانونگذاران کشورها دور نگه داشته شده است.

در این بیانیه آمده است اگر این توافقنامه نهایی شود، شرکت‌ها قدرت و امکان جدیدی برای شکایت از دولت‌ها درباره مقرراتی خواهند یافت که سود و منافع آینده آن‌ها را تهدید می‌کند.

در این بیانیه آمده است قوانینی که برای حمایت از عموم در نظر گرفته شده؛ از جمله دسترسی به داروهای ارزان، ممنوعیت چاپ آرم روی پاکت‌های سیگار، پاک کردن برچسب‌های محصولات اصلاح شده ژنتیکی و حریم خصوصی اینترنت، مورد تهدید قرار خواهد گرفت.

فعالان بین‌المللی می‌گویند واشنگتن تلاش دارد با اعمال فشار در این مذاکرات تا مهلتی که خود تعیین کرده است، توافق حاصل شود.

باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا از توافقنامه "تی پی پی" به عنوان نقطه عطف تغییر راهبردی اقتصاد خود به سوی آسیا استقبال کرده و آن را توافقنامه قرن بیست و یکم خوانده است.

گروه مدافع "پابلیک سیتیزن" نیز با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد تقریبا همه موضوعات حساس سیاسی که در مذاکرات محرمانه و پشت درهای بسته "تی پی پی" مطرح شده، هنوز حل نشده باقی مانده است.

در این بیانیه آمده است بنابراین، دولت باراک اوباما به تدابیر بیش‌تری برای وارد آوردن فشار به مذاکرات سنگاپور و دستیابی به توافق متوسل شده است.

"جین کلسی"، استاد حقوق در دانشگاه "اوکلند" در این خصوص می‌گوید: این مذاکرات یک روند بسیار دستکاری شده است، چون کسانی را که منتقد هستند در حاشیه قرار می‌دهد و ادامه مخالفت آنان را با توافق‌ها دشوارتر می‌کند.

بر اساس این گزارش، "رودریگو کانترراس"، مذاکره کننده سابق شیلی که ماه مارس گذشته از سمت خود استعفا کرد، در این خصوص گفت: آمریکا اکنون می‌خواهد با متن و مفاد کنونی توافقنامه پیشنهادی به توافق رسد تا آنکه مذاکرات تا سال 2014 ادامه یابد.

وی در ادامه افزود: اما اگر در این توافق منافع همه کشورها لحاظ نشود، این توافقنامه پایدار نخواهد بود و بزرگترین مشکل، شکست در تصویب آن در پارلمان هر کشور خواهد بود.