روزنامه انگلیسی دیلی تلگراف طی گزارشی نوشت: آیا روحانی مردی است که می توانیم با آن تجارت کنیم؟ این سوالی بود که هفته گذشته بسیاری از شرکت کنندگان در چهل و چهارمین نشست مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس از خود پرسیدند.
برای اولین بار در طی یک دهه گذشته، رئیس جمهوری ایران در این نشست حضور یافت. او کاملا آرام و در حالی که لبخند بر لب داشت، به صورت پیوسته در مورد «سیاست خارجی فعال» خود برای دستیابی به «اهداف اقتصادی» اش سخن می گفت.
سال گذشته، اقتصاد ایران 5.8 درصد کوچک شد و در حال حاضر این کشور بدترین بحران مالی حداقل دو دهه گذشته اش را سپری می کند که بخشی از آن نتیجه تحریم های وضع شده علیه این کشور است.
اکنون رئیس جمهوری ایران به داووس آمده تا به جهان بگوید که او از طریق «تعامل سازنده» با غرب، خواستار «برداشته شدن تمامی موانع سیاسی و اقتصادی رشد» اقتصادی کشورش است. وی در سخنرانی خود در داووس گفت: «تنها با همکاری و تعامل ما می توانیم زندگی بهتری برای مردمانمان بسازیم و صلح پایدار ایجاد کنیم.»
روحانی در این نشست خطاب به حضار گفت: «بیایید و با ما دیدار کنید و فرصت های سرمایه گذاری را ببینید.» رئیس جمهوری ایران تاکید کرد که ایران می تواند در سه دهه آینده به یکی از ده اقتصاد برتر جهان تبدیل شود.
این گزارش افزود: هرچند ممکن است عجیب به نظر برسد، اما ایران می تواند به یکی از بزرگترین و موفق ترین اقتصادهای جهان تبدیل شود. از یک جهت، منابع انرژی این کشور قابل توجه است. ایران با دارا بودن 157 میلیارد بشکه ذخایر نفتی اثبات شده جایگاه سوم یا چهارم بزرگترین ذخایر نفتی جهان را به خود اختصاص داده است.  به علاوه، این کشور پس از روسیه دومین ذخایر بزرگ گازی جهان را در اختیار دارد.
به علاوه، جمعیت ایران بسیار ماهر است و باسوادی در این کشور در سطح جهانی است. تعداد زیاد دانشگاه ها در ایران موجب شده که این کشور دارای تعداد زیادی از مهندسین و دانشمندان باشد.
قبل از نشست داووس، و حتی قبل از انتخابات ماه ژوئن ریاست جمهوری در ایران، روحانی در سخنانی با اشاره به ثمرات یکپارچگی اقتصادی، اشتیاق به تغییر سیاست ها در بین حدود 80 میلیون ایرانی را که بیش از نیمی از آنها زیر 35 سال سن دارند، برانگیخته بود. اکنون او ایران را به عنوان «پرتحرک ترین بازار در حال ظهور» احتمالی جهان توصیف می کند.
اما در این میان موضوع اصلی تحریم ها علیه ایران است. در حال حاضر تحریم های تجاری به میزان اندکی برداشته شده اند و ایران تنها می تواند حدود یک میلیون بشکه نفت در روز صادر کند که کمتر از نصف میزانی است که این کشور قبل از تحریم های اخیر در سال 2011 صادر می کرد.  برداشته شدن تحریم بیمه ای محموله های نفتی ایران توسط شرکت های اروپا تا حدی به روحانی کمک کرده تا از درآمدهای نفتی اش برای جبران کمبود واردات مواد غذایی، دارو و دیگر کالاهای اساسی استفاده کند. اما تحریم های بانکی همچنان پابرجا هستند و مانع از انتقال بخش عمده ای از درآمدهای ارزی به داخل کشور می شوند.
 اگر این تحریم ها برداشته شوند، روحانی علاوه بر تلاش در عرصه دیپلماتیک باید در زمینه منابع انرژی نیز حرکت های مهمی را انجام دهد. در حاشیه نشست داووس، این روحانی لبخند بر لب با گروهی از شرکت های بزرگ نفتی در مورد شرایط بازگشت به ایران صحبت کرد و وعده داد که قراردادهای جذاب تری را تا اواخر امسال به آنها پیشنهاد کند.