"سویا" از سال ها پیش، یکی از مهم ترین محصولات زراعی شرق آسیا بوده است. اهمیت این گیاه خوراکی در زمان جنگ جهانی دوم افزایش یافت و در قحطی های جنگ، جایگزین منابع پروتئینی شد.

با پیشرفت فناوری صنایع غذایی، امروزه سویا در صنعت غذا کاربرد فراوانی دارد. ۸۵% از سویای استفاده شده در سرتاسر دنیا به "کنجاله سویا" و "روغن" تبدیل می شود و بقیه در صنایع آرد، غذای کودک، جایگزین های گوشت و لبنیات، سس سویا در صنایع غیرخوراکی مانند: تولید پلاستیک، صابون، مواد آرایشی، جوهر، مداد شمعی و حتی پوشاک کاربرد دارد.

خصوصیات سویا :

سویا یکی از بقولات است. نیام و دانه آن (لوبیا) غذای میلیون‌ها نفر را فراهم می‌کنند و در تهیه مواد شیمیایی نقش عمده دارند. سویا احتمالاً حاصل اهلی‌سازی گیاهی وحشی در شرق آسیا است. روغن استخراج شده از دانه‌های سویا یکی از مهم‌ترین انواع روغنها است. این روغن حاوی اسید لینولئیک بسیار بالایی است و به همین دلیل از آن نمی‌توان برای تهیه روغن سرخ کردنی استفاده کرد. دانه سویا از لحاظ اسید آمینه میتونین نسبت به کنجد فقیر است اما از لحاظ اسید آمینه لیزین در سطح بالایی قرار دارد سویا بیش از سایر دانه‌ها به پروتئین حیوانی شباهت دارد. روغن سویا ۴۹ درصد لینولئیک اسید و ۲۵ درصد اسیداولئیک دارد. میزان پروتئین دانه سویا بسیار بیشتر از سایر دانه‌های روغنی است.

کنجاله :

کُنجاله بازماندهٔ جامدی است که پس از روغن‌کشی از دانه‌های روغنی به‌جا می‌ماند. کنجاله، در قدیم کنجاره، کنجار و کُنجیده هم نامیده می‌شد. بازماندهٔ هر چیزی چون انگور، کنجد، سویا، کرچک و امثال آن‌ها که کوفته یا فشرده و آب و یا روغن آن گرفته شده‌ باشد کنجاله نامیده می‌شود. کلزا، تخم پنبه، گوآر، آفتاب‌گردان، هسته زیتون، و... از دیگر دانه‌هایی هستند که از آن‌ها کنجاله به‌دست می‌آید.

کاربرد کنجاله سویا :

کنجاله سویا یکی از فراورده های با ارزش دانه سویا است که به عنوان منبع غنی از سویا برای تغذیه دام مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده پروتئین عمده مورد نیاز برای گاو های شیرده به ویژه در فصل زمستان را تامین می کند ومی تواند حتی به عنوان منبع غذا برای ماهی ها و حیوانات خانگی نیز استفاده شود.