در آخرین معاملات روز جمعه قیمت هر تن آلومینیوم در بورس فلزات لندن برای معاملات نقدی 1850 دلار و برای معاملات 3 ماهه 1885/50 دلار ثبت شد. در بورس آتی شانگهای در پایان هفته گذشته قیمت هر تن آلومینیوم با 25 یوآن کاهش به 13 هزار و 425 یوآن رسید.
قیمت 1850 دلار در حالی ثبت شد که قیمت آلومینیوم توانسته بود خود را به 1900 دلار در هر تن برساند؛ ولی نتوانست این سطح را حفظ کند. پس از کاهش محسوس قیمت‌ها در ابتدای سال میلادی جاری، هم‌اکنون قیمت آلومینیوم پس از 5 ماه افزایش در سطوحی نزدیک به سطوح سال 2013 قرار دارد. رشد دسته جمعی قیمت فلزات در کنار قیمت نفت و طلا و کاهش محسوس موجودی انبارها مهم‌ترین‌ دلایل افزایش نسبی قیمت آلومینیوم به شمار می‌رود.
با توجه به روند صعودی قیمت آلومینیوم در ماه جاری میلادی و روند افزایشی آن در 5 ماه اخیر، متوسط قیمت این فلز در ماه ژوئن برابر با 1849/75 دلار بوده که به نسبت متوسط ماه مه و قیمت 50/1806دلار، یک افزایش مطلوب را نشان می‌دهد. متوسط قیمت آلومینیوم از سال 1989 تا سال 2014 برابر با 64/1750 دلار است که نشان می‌دهد بازار آلومینیوم به نسبت دیگر بازارهای فلزی شرایط جذابی ندارد که از روزهای سخت تولید جهانی این فلز حکایت می‌کند. از طرفی اوج قیمت آلومینیوم در جولای 2008 با قیمت 3 هزار و 271 دلار و 25 سنت بوده و کف قیمتی این فلز نیز 1022 دلار و 70 سنت و مربوط به نوامبر 1993 بوده است.
مهم‌ترین‌ دلیل ضعف نسبی قیمت آلومینیوم در مقایسه با دیگر فلزات را می‌توان در حجم تولید بالا و برتری عرضه بر تقاضا دانست. به‌صورت نسبی در سال‌های گذشته و به تبع قیمت‌های بالای پیشین، حجم سرمایه‌گذاری‌ها برای تولید آلومینیوم افزایش یافت که در شرایط ضعف نسبی تقاضا به افزایش موجودی انبارها منتهی شد. با توجه به فرآیندهای متنوع تولید آلومینیوم و حجم بالای تولید، در شرایط کاهش قیمت‌ها بسیاری از تولیدکنندگان اقدام به کاهش حجم تولید خود نکردند که به کاهش بیشتر قیمت‌ها منجر شد. با توجه به جایگاه تکنولوژی‌های نو در تولید آلومینیوم و استفاده از الکتریسیته و دیگر حامل‌های انرژی، تولیدکنندگان بزرگ با هزینه تولید کمتر به منظور دامپینگ و اخراج تولیدکنندگان کوچک‌تر از بازار به ادامه فعالیت خود با ظرفیت بالا ادامه دادند که در ضعف تقاضا، به افزایش موجودی انبارها منتهی شد. این در حالی است که هم‌اکنون با افزایش قیمت نفت و دیگر حامل‌های انرژی، بسیاری از تولیدکنندگان کوچک‌تر از بازار خارج شدند که کاهش موجودی انبارها و افزایش قیمت‌ها را در بر داشت. هم‌اکنون موجودی انبارهای بورس فلزات لندن در اقصی نقاط جهان نزدیک به 5 میلیون و 60 هزار تن بود که کمترین حد از اکتبر سال 2012 تاکنون است.
پس از کاهش موجودی انبارها، مهم‌ترین‌ دلیل افزایش قیمت آلومینیوم را رشد دسته‌جمعی بسیاری از فلزات و تبعیت کردن این فلز از روند رو به رشد قیمت‌ها در بازارهای جهانی دانسته‌اند. با توجه به مستهلک شدن این جو روانی و ضعف مبرم تقاضا، هم‌اکنون شرایط کلی بازار آلومینیوم چندان جذاب نیست. از طرفی قیمت‌های بالای فعلی از سوی رشد تقاضا حمایت‌ نمی‌شود که پتانسیلی برای کاهش قیمت‌ها است. این در حالی است که قیمت‌های بالای نفت می‌تواند پتانسیلی برای افزایش هزینه تولید آلومینا و درنهایت قیمت تمام‌شده آلومینیوم باشد که می‌تواند داده مثبتی برای تقویت بازار تلقی شود. به عبارت بهتر بازار آلومینیوم در برابر یک دو‌راهی قرار گرفته است. از سویی به تبع بالابودن قیمت نفت و افزایش قیمت‌ها در بازارهای مشابه قیمت‌ها تمایل به افزایش داشته ولی با توجه به ضعف محسوس تقاضا و رکود بازار مواد اولیه همچنین بالا بودن نسبی موجودی انبارها‌ نمی‌توان امیدی به افزایش قیمت‌ها داشت که از سویی پتانسیل‌های قدرتمندی برای کاهش قیمت‌ها به حساب می‌آید. به نظر می‌رسد داده‌های بنیادین مبنی بر کاهش قیمت‌ها از قدرت بیشتری برخوردار هستند بنابراین می‌توان گفت دورنمای آلومینیوم چندان جذاب نیست. شرایط عمومی بازار آلومینیوم نزولی است ولی داده‌های موجود می‌تواند از کاهش محسوس قیمت‌ها جلوگیری کند. با توجه به این موارد می‌توان دورنمای آلومینیوم را در کوتاه‌مدت نزولی ولی آرام دانست اما چندان ادامه‌دار نخواهد بود. با توجه به قبول آلومینیوم به‌عنوان وثیقه پس از یک‌سال‌و‌نیم در بازار چین احتمال افزایش جذابیت خرید و تقویت تقاضای سرمایه‌گذاری وجود دارد که پتانسیل دیگری برای بهبود بازار آلومینیوم خواهد بود. از طرفی کاهش شتابان موجودی انبارهای آلومینیوم خواهد توانست قیمت این فلز را باز هم به مسیر رو ‌به رشد خود باز‌گرداند.