در پنجمین روز مذاکرات ایران و ١+٥ در وین و در راستای نگارش متن پیش نویس توافقنامه جامع هسته‌ای، قرار است ساعت ١٠:٣٠ صبح دوشنبه به وقت محلی محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران و کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به رایزنی و گفتگو بپردازند.

معاونان ظریف و اشتون تاکنون چهار دور رایزنی به منظور نگارش توافقنامه داشته‌اند که آخرین دور آن اواخر یکشنبه شب به مدت یک ساعت انجام شد. سومین دور رایزنی عراقچی، روانچی و اشمیت عصر یکشنبه حدود دو ساعت و نیم به طول انجامید.

ششمین دور مذاکرات وین درباره راه حل جامع هسته‌ای از روز پنجشنبه در وین در جریان است. ظریف و تیم مذاکره کننده ایران چهارشنبه ١١ تیرماه بدین منظور وارد وین شد. وی قبل از برگزاری این دور مذاکرات رایزنی‌های دوجانبه‌ای را با اشتون و نشست سه جانبه ای را با اشتون و طرف آمریکایی به ریاست ویلیام برنز داشت.

در پنجمین دور مذاکرات ایران و گروه 1+5 ( 27 تا 30 خرداد ماه در شهر وین) کار نگارش متن پیش نویس توافقنامه جامع هسته‌ای (برنامه اقدام مشترک جامع) آغاز شد و ظریف در پایان این مذاکرات در جمع خبرنگاران ایرانی اعلام کرد: در این دور از مذاکرات وارد مرحله نگارش شدیم. البته هنوز نمی‌توانیم بگوییم متن مشترکی وجود دارد. در بعضی موارد ممکن است روی قسمت‌هایی از متن توافق وجود داشته باشد، اما در بسیاری از موارد، اختلاف نظر هم در مورد محتوا و هم در مورد نحوه نگارش وجود دارد.

وی در پاسخ به پرسش خبرنگار درباره مقدمه این توافقنامه اظهار داشت: احتمال اینکه مقدمه مثل بقیه متن پر از پرانتز باشد یا دو دیدگاه را مطرح کند، وجود دارد. البته با نگاهی که به مقدمه داریم احتمال اینکه طرفین درباره مقدمه بتوانند راحت‌تر به توافق برسند وجود دارد اما تا تلاش نشود نمی‌توان پیش بینی کرد.

رئیس دستگاه دیپلماسی درباره متن پیش نویس توافقنامه جامع نیز عنوان کرد: این متن بیش از کلمه پرانتز دارد. تعداد پرانتزها در متن در این مرحله بسیار طبیعی است. در بسیاری از موضوعات این پرانتزها (براکت‌ها) وجود دارد و اینگونه نیست که در موضوع غنی‌سازی باشد. ما در موضوعات اساسی هنوز به تفاهم نرسیدیم، در برخی موارد می‌توانیم زمینه‌هایی برای دستیابی به تفاهم ببینیم.

وزرای خارجه ایران و گروه 1+5 (آلمان، انگلستان، فرانسه، روسیه، چین و آمریکا) به همراه کاترین اشتون سوم آذرماه سال گذشته (1392) در خصوص برنامه هسته‌ای ایران به توافقی تحت عنوان «برنامه اقدام مشترک» دست یافتند که از 30 دی ماه وارد مرحله اجرا شد و 29 تیرماه زمان پایان شش ماهه گام اول توافقنامه ژنو است.

در مقدمه برنامه اقدام مشترک آمده است: «هدف این مذاکرات رسیدن به یک راه حل جامع مورد توافق و بلند مدت است به نحوی که تضمین کند برنامه هسته‌ای ایران کاملاً صلح آمیز باقی خواهد ماند. ایران اعلام می‌نماید تحت هیچ شرایطی به دنبال دستیابی یا گسترش سلاح هسته‌ای نیست. راه حل جامع مذکور مبتنی بر این اقدامات اولیه بوده و به یک گام نهایی منجر خواهد شد که دوره زمانی آن مورد توافق قرار گرفته و به رفع نگرانی‌ها می‌انجامد. این راه حل جامع، ایران را قادر می سازد تا به طور کامل از حقوق خود در بهره گیری از انرژی هسته‌ای برای اهداف صلح آمیز بر اساس مواد مرتبط در معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و با رعایت تعهدات خود بر طبق معاهده از آن برخوردار شود. این راه حل جامع متضمن یک برنامه غنی سازی با تعریف مشترک و محدودیت‌های عملی و اقدامات شفاف ساز به منظور تضمین ماهیت صلح آمیز برنامه هسته‌ای می‌باشد. این راه حل جامع به مثابه یک مجموعه منسجم خواهد بود که هیچ بخشی از آن مورد توافق قرار نمی‌گیرد مگر آنکه در مورد تمامی بخش‌های آن توافق حاصل شود. این راه حل جامع شامل یک فرایند متقابل و قدم به قدم می‌باشد و به رفع همه جانبه تمامی تحریم‌های شورای امنیت، تحریم‌های چندجانبه و تحریم‌های ملی مربوط به برنامه هسته‌ای ایران می‌انجامد.»