قیمت آلومینیوم طی سه ماه گذشته، در برخی معاملات روزانه در بورس فلزات لندن (LME) با شکستن مرز روانی مهم 1900 دلار در هر تن، به بالاترین حد خود از آگوست 2013 تا امروز رسیده است. 
به گزارش «دنیای اقتصاد» به نقل از اکونومیست برخی منابع تحلیلی معتقدند آلومینیوم، پس از پشت سر گذاشتن یک دوره رکود، با افزایش موج تقاضا در اقتصادهای پیشرو جهان و در تلاش برای پیشی گرفتن از سایر محصولات پایه، از رکود خارج شده است. جای تعجب نیست، چرا که آلومینیوم، دومین فلز مورد استفاده در جهان پس از
 فولاد است.
به گفته آنسومان داس؛ رئیس‌ شرکت ملی آلومینیوم ایالات متحده (NALCO)؛ اخیرا با ایجاد نظم و انضباط در روند تولید توسط بزرگان این صنعت مانند آلکوا (ALCOA) و روسال (RUSAL) امیدهای دوباره برای رشد آلومینیوم در ایالات متحده آمریکا، ژاپن و بسیاری از مناطق اروپا زنده شده و همان‌طور که مشاهده می‌شود قیمت آلومینیوم به نزدیک 1900 دلاردر هر تن در میانه سال جاری میلادی رسیده است. در سال 2013 بازار آلومینیوم دچار کسری شد که دلیل آن، افزایش ناگهانی تقاضا بود. تولید فلز نقره‌ای در سال گذشته میلادی شاهد رشد 5/4درصدی بود و به 4963 میلیون تن رسید درحالی‌که مصرف این فلز با رشد 8 درصدی به حدود 5034 میلیون تن رسید.
بر‌اساس آمارها؛ تقاضا برای بازار آلومینیوم از سوی کشورهای در حال توسعه به دنبال رشد روند شهرنشینی و توسعه زیرساخت‌های آنها در حال افزایش است. چین که نزدیک به نیمی از سهم تولید آلومینیوم در جهان را با بیش از 50 میلیون تن در سال 2013 به خود اختصاص داده، در سال جاری با افزایش تقاضای داخلی و نبود محصول مازاد برای صادرات، به اولین مصرف‌کننده آلومینیوم تبدیل شد. به عقیده کارشناسان؛ این کشور با تلاش برای ادامه روند رو به رشد اقتصاد تا مدت‌ها به عنوان تولیدکننده بزرگ فلز نقره‌ای باقی خواهد ماند، اما اصولا بیشتر این تولیدات برای مصارف داخلی استفاده خواهد شد.
این گفته‌ها به وضوح توضیح می‌دهد که چرا بهبود قیمت‌های جهانی، تحت تاثیر ظرفیت ذوب نزدیک به 5/2 میلیون تن چین در سال 2014 قرار نگرفته است. در راستای سیاست‌های نخست‌وزیر چین، برای کاهش انتشار کربن در صنایع و فلزات در سال جاری حدود 3 میلیون تن از ظرفیت آلومینیوم تولیدی در این کشور کاهش یافته است. تنظیم ظرفیت تولید در حالی اتفاق می‌افتد که تقاضای چین برای آلومینیوم به احتمال زیاد تا 10درصد رشد 
خواهد داشت.
علاوه‌بر فشارهای در حال رشد در بازار فیزیکی، تقاضا برای این فلز با ادامه اعمال نفوذ سرمایه‌داران، همچنان صعودی باقی مانده است. در چنین وضعیتی، حق بیمه‌های فیزیکی، بالاتر از قیمت‌های آماده تحویل LME پرداخت می‌شود. حق بیمه فیزیکی در اروپا، ژاپن و شمال آمریکا به سطح رکورد خود رسیده است. داس از دریافت حق بیمه‌هایی حدود 380 دلار در هر تن از سوی نالکو (NALCO) خبر می‌دهد. 
بر اساس پیش‌بینی‌های انجام گرفته، قیمت برای سال 2014 به میانگین 1840 دلار خواهد رسید. ضمنا میانگین قیمت آلومینیوم در سال 2013 به حدود 1844 دلار رسیده بود. همچنین کارشناسان و تحلیلگران پیش‌بینی قیمت برای سال 2015 را نیز حدود 1984 دلار اعلام کرده‌اند که به‌دلیل کاهش بیشتر مازاد رخ خواهد داد. چشم‌انداز مثبت قیمت به عنوان انگیزه‌ای برای ترغیب فعالان و سرمایه‌گذاران در این صنعت، زمینه‌ساز رشد بیشتر آن خواهد شد.
با نگاهی اجمالی در می‌یابیم طی مدت اخیر به کمک تولیدکنندگان فعال آلومینیوم، این فلز نقره‌ای در زمینه افزایش قیمت از سایر فلزات غیر آهنی البته به جز نیکل، عملکرد بهتری داشته است.
به گزارش «دنیای اقتصاد» به نقل از بیزینس استاندارد؛ قیمت آلومینیوم سال گذشته میلادی را با کاهش 15 درصدی پشت سر گذاشت و از حدود 2040 دلار تا 1740 دلار افت کرد و این روند با آغاز سال 2014 نیز همچنان ادامه دارد. طی مدت مذکور در بازار آلومینیوم، عرضه از تقاضا پیشی گرفت و این موضوع همراه با افزایش ذخایر این فلز، دست به دست هم دادند تا زمینه برای نامناسب شدن روند بازاری این فلز در بورس لندن فراهم شود. در نتیجه؛ این کاهش قیمت، تغییرات اساسی را در شرایط تعادلی بازار
 ایجاد کرد.
طی چند سال اخیر، با ادامه روند کاهشی قیمت آلومینیوم؛ تولیدکنندگان آن تصمیم به کاهش تولید گرفتند؛ همان‌طور که روسال، بزرگ‌ترین تولیدکننده آلومینیوم در جهان از میزان تولیدات سال 2013 میلادی خود در مقایسه با سال 2012 در حدود 9درصد کاست. این شرکت همچنین تخمین زده است که با ادامه روند کسری؛ میزان ذخایر آلومینیوم به رکورد 3/1 میلیون تن در سال جاری و تا 985 هزار تن در سال 2015 دست خواهد یافت. این اتفاق به‌رغم رشد 5/1 میلیون تنی ظرفیت ذوب مراکز غیرچینی در سال جاری رخ خواهد داد.
در حال حاضر بازار آلومینیوم در شرایط مازاد عرضه قرار دارد و تا زمانی که در همین شرایط باقی بماند، این کاهش قیمت‌ها به تولیدکنندگان و فعالان این صنعت ضربه خواهد زد. افزون بر اینها، تغییرات قیمت انرژی و سایر هزینه‌های داخلی نیز می‌تواند برای این صنعت چالش آفرین باشد.
به عقیده کارشناسان اما مصرف آلومینیوم در بلندمدت، در سطح جهان رشد خواهد داشت. این رشد مصرف در صنایع بسته‌بندی و نیز اتومبیل که مهم‌ترین‌ بازارهای مصرف هستند بیش از سایرین خواهد بود.
 طی سال‌های اخیر صنعت خودروسازی به‌طور چشمگیری استفاده از آلومینیوم را در برنامه کار خود قرار داده است. پس از چین با 10درصد از مصرف جهانی آلومینیوم؛ کشور هند با سطوح پایین مصرف، شرایطی را در بازارها ایجاد کرده که احتمالا برای بلندمدت بازار این فلز را با کسری مواجه خواهد 
ساخت.