به گزارش ارانیکو به نقل از Financial Times افزایش هزینه های انرژی صنایع ذوب آلومینیوم، اتحادیه اروپا را با بحران تعطیلی روبرو نموده است بطوریکه که میزان تولید این فلز حدود 40 درصد کاهش یافته و سایر تولید کنندگان درصدد انتقال واحدهای تولیدی خود به مناطق دیگر می باشند.

صنایع ذوب آلومینیوم اروپا، در اثر فشار روزافزون ناشی از افزایش هزینه های تامیین انرژی مورد نیاز و همچنین تبعیت از مقرارات و قوانین سختگیرانه محیط زیستی، با خطر ادامه حیات خود روبرو شده اند. از سال 2007 تا کنون 11 واحد ذوب آلومینیوم از 24 واحد تولیدی فعال در این قاره فعالیت خود را متوقف نموده اند. صاحبان این صنایع افزایش بیش از حد بهای انرژی مورد نیاز، در نتیجه تشدید قوانین محیط زیستی از سوی دولتهای متبوع را، عامل این روند می‌دانند. بر این اساس، بهای انرژی مورد نیاز صنایع ذوب آلومینیوم در طی یازده سال گذشته حدود 8 در صد افزایش داشته است. این روند موجب گردیده تا میزان تولید در اروپا با کاهش چشمگیر 40 درصدی روبرو شده و تولید کنندگان عمده نظیر Alcoa و Rio Tinto Alcan برخی از مجتمع‌های بزرگ دوب آلومینیوم خود را در قاره اروپا تعطیل نمایند.

بر اساس بررسی‌های انجام شده توسط مرکز مطالعات سیاستگذاری اروپا، تاکنون تولید کنندگان آلومینیوم اروپایی قادر بودند تا با عقد قراردادهای درازمدت باشرکتهای تولید کننده برق، انرژی مورد نیاز خود را با قیمتهای مناسب تهیه نمایند و هزینه تولید آلومینیوم خود را در سطح 1600 دلار در هر تن نگهدارند. اما اکنون با توجه کاهش قراردادهای درازمدت، این هزینه ها به سطح 2230 دلار افزایش یافته است. در این حال سطح هزینه‌ها برای تولیدکنندگان درمنطقه آمریکای شمالی 1940 دلار و در منطقه خاورمیانه حدود 1400 دلار می باشد. این در حالیست که بهای این فلز در بورس فلزات لندن توسط تجار و دلالان در محدوده 2000 دلار در هرتن ثابت باقی مانده است. این امر موجب گردیده تا تولیدکنندگان قادر به پوشش هزینه های تامین انرژی خود، از طریق انتقال آن به خریداران، نباشند. نمودار زیر بیانگر هزینه‌های تولید هر تن شمش آلومینیوم در مناطق مختلف دنیا می‌باشد.

تا کنون سیاست اتحادیه اروپا در این زمینه محدود می‌شد به اخطار دادن به کشورهایی که به نوعی صنایع صدمه دیده خود را مورد حمایتهای سوبسیدی قرار می دادند. اما تولید کنندگان اروپایی معتقدند که سیاست‌های گسترده تری نیاز می‌باشد تا از آنها در برابر هزینه‌های روزافزون تامین انرژی حفاظت نماید. در حال حاضر تولیدکنندگان آلومینیوم در اروپا هزینه ای برابر با 6 یورو در هر تن (معادل سوختهای کربنی) برای تامین انرژی مور نیاز کارخانجات خود پرداخت می‌کنند و این در حالی است که اتحادیه اروپا در نظر دارد طی سال‌های آتی این رقم را به 30 یورو در هر تن افزایش دهد.

بگفته یکی از دست اندر کاران تولید آلومینیوم در اروپا "ما تلاش داریم تا پایگاه‌های تامین مواد اولیه خود در اروپا را حفظ نماییم. اما با 30 یورو باید همه چیز را فراموش کرد."

با در نظر گرفتن این واقعیت که 30 درصد از هزینه تولید الومینیوم مربوط به انرژی برق مورد نیاز این صنایع می‌باشد، اکنون توجهات به سمت کشورهای منطقه خلیج فارس کشیده شده است. جایی که انرژی ارزان قیمت و مقررات محیط زیستی نه چندان سختگیرانه جاذبه خاصی برای صنایع ذوب آلومینیوم ایجاد نموده است. یکی از کارشناسان صنعت آلومینیوم اروپا در این مورد می گویید که ما شبیه شترمرغ شده ایم، سر خود را زیر خاک پنهان کرده و زباله های خود را از روی دیوار به خانه همسایه پرتاب می‌نماییم. اما انتقال این صنایع به خارج از اروپا می تواند پیامدهای منفی هم داشته باشد. صنایع ذوب آلومینیوم در این قاره و بخصوص در کشورهایی نظیر آلمان‌، عمدتاً در مناطقی قرار دارند که به عنوان قطب صنایع وابسته نظیر خودرو سازی و صنایع هوا-فضایی شناخته می‌شوند. خروج صتایع تولید آلومینیوم ،که اینک در این قاره حدود هشتاد هزار نفر در آن اشتغال به کار دارند، می‌تواند خروج و جابجایی سایر صنایع وابسته را نیز در پی داشته باشد. این در حالیست که ملاحظات محیط زیستی و کاهش مصرف انرژی موجب اشتیاق روزافزون به افزایش کاربرد این فلز با دوام و سبک وزن در صنایع مختلف از جمله خودروسازی و کشتی سازی را درپی داشته است. مدیر عامل شرکت Norsk Hydro ،بزرگترین مجتمع ذوب آلومینوم اروپا، اخطار می کند که منطقه خلیج فارس نه تنها صنایع ذوب آلومینیوم را، بلکه ممکن است حتی مشتریان ما را هم بخود جذب نماید.