این روزها بازار محصولات فولادی حال و روز خوشی ندارد. کاهش متناوب قیمت انواع فولاد در بازارهای غیررسمی به بخش جدایی‌ناپذیر مبادلات روزانه آهن فروشان و عرضه کننده‌های فولاد بدل شده است و به درستی هم مشخص نیست چه زمانی از آهنگ ریزشی بازار کاسته و ثبات و بهبود نرخ این محصولات جایگزین روند قبلی خواهد شد.

در حال حاضر شاخص‌ترین محصولی که قیمت آن روزانه چند درصد کاهش می‌یابد میلگرد است که ریزش آن به خصوص در مورد تولید نوردکاران بخش خصوصی شیب تندتری دارد. این محصول به دلیل تعدد زیاد تولیدکننده‌های آن بازار رقابتی‌تری به نسبت دیگر محصولات فولادی ساخت داخل دارد و تثبیت قیمت آن به معنی مقاومت عرضه‌کننده‌ها در برابر شرایط ریزشی بازار، کار به نسبت مشکلی است؛ در حالی که تیرآهن و ورق، بازار بسیار منسجمی داشته و نوسانات کاهشی آن در مقایسه با دیگر آهن‌آلات به طور معمول نشان داده که کمتر است.
به هر ترتیب هفته جاری را به خصوص برای تولیدکننده‌های میلگرد باید هفته‌ای نزولی و بسیار بی‌رونق قلمداد کرد؛ زیرا قیمت‌هایی که این روزها برای میلگرد اعلام می‌شود فاصله معناداری با قیمت تمام شده این محصول با احتساب هزینه‌های جاری و ثابت تولید دارد. در حالی که ابتدای دی ماه قیمت میلگرد ذوبی در محدوده 1770 تومان در هر کیلو بود، روز گذشته این محصول پس از پشت سر گذاشتن چندین هفته ریزش، نرخ 1730 تومان را در مبادلات روزانه بازار ثبت کرد. میلگرد نوردکاران بخش خصوصی هم در حال حاضر قیمت‌هایی کمتر از 1700 تومان دارد که پیش‌بینی می‌شود به علت عدم تحرک و بهبود سمت تقاضا کماکان به روند کاهنده خود ادامه دهد.
به گفته یکی از فعالان بازار، تنزل قیمت شمش تولیدکننده‌های خصوصی در بازار آزاد و از طرفی کاهش قیمت این محصول تولیدی شرکت فولاد خوزستان و ذوب‌آهن در بورس کالا موجب شده تا دامنه ریزش قیمت‌ها با اثر فزاینده‌ای روی مسیر نزولی قیمت میلگرد نقش‌آفرینی کند.
در خصوص شرایط نابسامان این روزهای بازار فولاد و تولیدکننده‌ها، اخیرا نایب رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد بیان کرد: اوضاع نوردکاران به دلایل مختلف از جمله رکود بازار به خط قرمز رسیده است، به گونه‌ای که هم‌اکنون 12 کارخانه نوردی کشور تولیدشان را کاهش داده یا قطع کرده‌اند. به گفته طاهری‌زاده ادامه این روند حداکثر تا سه ماه آینده منجر به بروز مشکلات و حتی تعطیلی بیشتر واحدهای نوردی و حتی ذوب خواهد شد. طبیعی است که در چنین حالتی اگر دولت و وزارت صنعت، معدن و تجارت فکر اساسی به حال نورد و ذوب نکنند، واحدهایی که دارای زنجیره کامل تولید نیستند، دچار تعدیل و اخراج نیرو و کاهش تولید و نهایتا تعطیلی می‌شوند و این خود زنگ خطری برای دولت و مسوولان است.