چک های بین بانکی یا رمزدار بنا به درخواست مشتری توسط بانک به عهده یکی دیگر از بانکها با استفاده از رمز صادر می شود. وجه این چک ها به طور نقدی قابل پرداخت نیست و باید به حساب متقاضی در بانک مقصد واریز شود.

هرچند که با توسعه مبادلات الکترونیکی و ایجاد شبکه‌های "ساتنا" و "شبا" استفاده از چک‌های رمزدار به عنوان عاملی تاثیرگذار در کاهش مبادله حجم بالای پول نسبت به گذشته کمتر شد، اما هنوز هم جزء مهمی از شبکه بانکی محسوب می شوند که البته در این حالت مواجهه با چک های بین بانکی جعلی و تقلبی نیز به مانند سایر اوراق بانکی قابل انکار نیست.

اگر چه بنا به گفته بانکداران موارد تقلبی چک‌های رمزدار بسیار اندک است ولی به دلیل حساسیت بالای این اوراق اخیرا بانکها نسبت به رعایت الزامات تعیین شده برای وصول این قبیل چک ها که اغلب تا پیش از این هم ابلاغ شده بود، به شعب تحت مدیریت خود تذکر داده و خواهان اجرای تمامی موارد امنیتی نسبت به دریافت چک های بین بانکی شدند.

براین اساس بانکها جهت جلوگیری از وصول چک‌های رمزدار جعلی، به شعب خود نسبت به اخذ استعلام تلفنی مشخصات چک از امضاء‌داران مجاز شعبه صادر‌کننده چک رمزدار با توجه ویژه به سری و سریال درج شده بر روی برگ چک تاکید کردند.

کنترل دقیق‌تر اصالت برگ چک‌های رمزدار از جمله از طریق به کارگیری دستگاه"UV" دیگر موردی است که شعب بانک‌ها نسبت به رعایت آن ملزم شده اند.

همچنین به روسای شعب تاکید شده تا اقلام باز مرتبط با چک‌های رمزدار بر عهده سایر بانک‌ها را به دقت تحت کنترل داشته باشند.