بخش صنعت در اغلب مباحث سیاست‌گذاری کشور دارای مزیت­های رقابتی است؛ حال آنکه با توجه به متأثر بودن شدید فضای صنعتی کشور از سیاست‌گذاری­ های دولت، نه تنها امکان بهره­برداری از این مزیت­ها به نحو صحیح وجود ندارد، بلکه بخش صنعت علاوه بر به دوش کشیدن مشکلات عمومی فضای کسب و کار کشور تاوان سیاست‌های اتخاذ شده دولت را نیز می­پردازند. لذا ضرورت دارد اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی نه تنها مطالبه‌گر بهبود شرایط کسب و کار کشور باشد، بلکه شایسته است آنچه به­عنوان مزیت برای حوزه صنعت یاد می­ شود صورت عینی و واقعی پیدا کند.

سه رویکرد تأثیرگذار که می­تواند مؤید اتخاذ رویکرد عملگرا توسط اتاق گردد عبارتند از؛

۱) حفظ مزیت‌های رقابتی در بازار داخلی

۲) تصمیم‌سازی در بهبود فضای کسب و کار

۳) توسعه بازارهای صادراتی.

پیگیری سیاست ایجاد و حفظ مزیت‌های رقابتی در بازار داخل

یکی از مهمترین داشته‌های هر کشوری در کنار نگاه صادرات محور در کسب بازارهای جهانی، حفظ و توسعه بازار داخل می­باشد، امری که در کشور ما به دلیل جمعیت قابل توجه و وجود زیرساخت­های صنعتی نمود زیادی دارد و این امر خود باعث هدفگذاری ایران به عنوان یکی از بازارهای جذاب منطقه ­ای گردیده است. سؤال حیاتی در مورد این ظرفیت در دسترس سیاست‌های اجرایی کشور در جهت در اختیار قرار دادن این بازار برای توسعه صنعتی کشور می­باشد. مسئله مهمی که در سیاست­گذاری­های صنعتی کشور مغفول مانده و زمینه‌ساز سهولت دسترسی رقبای خارجی به این بازار گردیده است. برای نمونه صنعت خودروسازی کشور که امید به توسعه همکاری‌های بین‌المللی و تولید خودرو‌های به‌روز را در آینده نزدیک متصور می­باشد، چه سیاستی برای استفاده از ظرفیت صنایع داخلی در پیش گرفته شده است. آیا در تولید محصولات جدید مجدداً تا سالها پتانسیل بازار داخل را تقدیم قطعه‌سازان و تأمین کنندگان مواد خارجی خواهیم نمود؟

تصمیم­ سازی در بهبود فضای کسب و کار

صنایع کشور علی‌رغم برچسبی که به عنوان مزیت رقابتی دارا می­باشند تأثیر بسیار زیادی از فضای نامطلوب کسب و کار کشور می­بیند. زیرا فارغ از سطح تکنولوژی و پیچیدگی تولید، فضای رقابتی هر روز شدیدتر می­گردد. لذا با اتخاذ یک تصمیم ناصحیح مزیت رقابتی یک بنگاه از بین رفته و گوی رقابت به رقبای خارجی سپرده خواهد شد و بالطبع مزیت‌های صادراتی نیز رنگ می­بازد. مطالبه اتاق به عنوان یک نهاد تصمیم­ساز باید به حداقل رساندن این آسیب­ها برای حوزه صنعت کشور در تعامل با سیاستگزاران ­باشد.

بازارسازی بین­ المللی و توسعه صادرات

در تمام کشورهای دنیا، دولت­ ها دو نقش مهم را در ایجاد و حفظ بازارهای صادراتی برای صنایع خود ایفا می­کنند. دو نقشی که اولی زمینه­ساز حضور شرکت­ها و صنایع آنها در بازارهای از پیش شناسایی شده می‌باشد و دومی تثبیت کننده موقعیت رقابتی آنها. در واقع در کنار فضای نامطلوب بین المللی جهت بازاریابی محصولات تولید ایران و ناملایمات در تعاملات مالی بین ­المللی،کماکان دولت می‌تواند زمینه‌ساز گسترش حضور صنایع خود در بازارهای صادراتی می‌باشد.

امری که برای صنایع برخوردار از مزیت‌های رقابتی داخل بیش از پیش میسر خواهد بود. سیاست‌های لغو یا کاهش تعرفه‌ها، حضور در نمایشگاه های بین المللی، نقش وابستگان اقتصادی سفارت‌خانه‌های ایران،تفاهم نامه‌های همکاری تجاری صنعتی بین کشورها و … نمونه‌هایی از سیاست‌های حاکمیتی می‌باشد.

امید است اتاق تهران و به دنبال آن اتاق ایران با بهره­ مندی از ساختار مدیریتی با اندیشه­ های به ­روز بتواند نقش آفرینی موثر در تصمیم­ سازی حاکمیتی داشته و موجبات رونق کسب و کار اعضاء را فراهم کند.

حامد شهمیرزادی عضو ائتلاف روزگار نو