حذف صفرهای اضافی از پول ملی مزیت هایی در پی دارد که از جمله آنها می‌توان به کاهش حجم اسکناس اشاره کرد. با حذف صفر از پول هر کشور، از حجم اسکناس در گردش آن کاسته می‌شود و به این ترتیب از یک سو ‌هزینه چاپ و توزیع اسکناس کاهش می یابد و از سوی دیگر هزینه امحای اسکناس کمتر خواهد شد.


برای مثال ‌در ایران در حال حاضر حدود 7،4 میلیارد برگ اسکناس در جریان است و هر سال بخشی از آن مستهلک می شود. با فرض این که سالانه 10 درصد اسکناس از رده خارج شود، هزینه جمع آوری، امحا و جایگزینی سالانه حدود 700 میلیون برگ اسکناس هم اکنون محقق است.


یکی از اهداف برنامه حذف صفر، کاهش حجم اسکناس به حدود یک میلیارد برگ است که بدین ترتیب در هزینه‌های مذکور به میزان قابل توجهی صرفه جویی می‌شود.


ساده‌تر شدن مبادلات مالی از دیگر دلایل اجرای برنامه اصلاح واحد پول در کشورهاست، زیرا افراد برای انجام معاملات خود دیگر نیاز ندارند که مقادیر حجیم اسکناس را با خود حمل کنند.


فائق آمدن بر مشکلات فنی و عملیاتی که در اثر بزرگ بودن ارزش های پولی به وجود می آید، نگهداری ساده تر حساب ها و ارقام و ترازنامه ها و اشغال فضای کمتر آمار و اطلاعات مالی در حافظه یارانه ها نیز از دیگر جنبه های مثبت کاهش صفر از پول ملی است.


با حذف صفر از پول ملی، نرخ های برابری با اسعار خارجی مقادیر منطقی تر پیداخواهد کرد که از این بابت به تقویت اعتماد عمومی به پول ملی کمک می رساند.



همچنین باید اشاره کرد که با حذف صفرهای اضافه از پول ملی، نقل و انتقال پول نقد آسان تر و ایمن تر می‌شود، آثار روانی تورم در اثر کاهش حجم اسکناس در جریان، تخفیف می یابد و صرفه جویی در وقت برای شمارش اسکناس به ویژه در شعب بانک ها حاصل می‌شود.


باید دانست که هر برنامه اقتصادی، هزینه و فایده خاص خود رادارد و همه کشورهایی که اصلاح پولی داشته‌اند با علم به این قضیه دست به حذف صفر از پول ملی زده‌اند.


منافعی از بابت تسهیل مبادلات مالی، کاهش هزینه نگهداری پول، بهبود شیوه‌های ثبت حسابداری و رایانه ای، کاهش جرائم ناشی از حمل مقادیر متنابه پول توسط افراد و غیره نیز حاصل می شود که خالص فایده اجرای طرح را افزایش می دهد.