ابوالحسن میرعمادی  اظهار کرد: بخش مسکن با توجه به تبدیل شدن خانه به یک کالای سرمایه‌ای در یک دور باطل افتاده که لازم است از این وضعیت خارج و با رویکرد مهندسی به آن پرداخته شود.

وی افزود: طی 30 سال گذشته به طور مکرر قیمت مسکن در یک بازه زمانی مشخص به صورت یک تورم غیرکنترل شده بالا می‌رود، بعد از 6-5 سال دچار رکود می‌شود و دوباره با افزایش قدرت خرید مردم قیمت‌ها افزایش می‌یابد. سال‌هاست که این دور تکرار می‌شود.

این کارشناس مسکن با بیان این‌که جریان حاکم بر بخش مسکن، آن را به کالایی شبیه ارز تبدیل کرده خاطرنشان کرد: هم‌اکنون قیمت مسکن ارتباط منطقی با هزینه‌ی واقعی ساخت آن ندارد. سود تولید مسکن حدود 50 درصد است؛ در حالی که باید هزینه‌های تولید محاسبه شود و یک سود منطقی برای آن در نظر گرفته شود. این سودهای افسارگسیخته به ایجاد حباب در بازار مسکن منجر شده است.

میرعمادی، ایجاد حباب را منجر به کاهش قدرت خرید مردم، رکود و مشکلات تولید و اشتغال در بخش مسکن دانست و گفت: بخش مسکن می‌تواند حدود 1200 شغل ایجاد کند که ظرفیت بالایی برای اشتغال است اما نوسانات همواره اشتغال در این بخش را دچار چالش می‌کند.

وی پیشنهاد کرد: برای رفع مشکل بخش مسکن می‌توان یک برنامه‌ی درازمدت 15 ساله در سه بازه زمانی 5 ساله تعریف کرد که جریان پولی را در یک فضای مهندسی مالی کنترل شده قرار داد تا قیمت‌ها متناسب با قدرت خرید مردم و تورم محاسبه شود.