بر این اساس دیروز شاخص بورس تهران با کسب رقم 62 هزار و 558 واحدی فعالیت خود را پایان داد. بررسی‌ها نشان می‌دهد طی مدت اخیر نماگر بورس تهران تحرکاتی زیگزاگی را تجربه کرده است؛ تحرکاتی که باعث شده در مدتی در حدود 3 هفته کاری شاخص در دو کانال 63 و 62 هزار واحد تغییرات نسبتا باثباتی را پشت سر بگذارد.

با این حال با توجه به پایین بودن حجم معاملات، روند شکل گرفته در بازار در هفته جاری را نمی توان به‌عنوان یک روند رو به رشد تلقی کرد؛ فعالان بازار سرمایه از روند شکل گرفته به‌عنوان روندی خنثی یاد می‌کنند که نمی تواند معیار مناسبی برای سرمایه‌گذاری در این بازار باشد. شاید شرایط این روزهای حاکم بر بازار سرمایه را که منجر شده فعالیت‌های مبادلاتی به گرفتن نوسان در بازه‌های کوتاه مدت اختصاص یابد، باید به زمان پایان ضرب‌الاجل هسته‌ای تیر ماه نسبت داد؛ مساله‌ای که با حاکم ساختن وضعیت نوسانی بر بازار، معامله‌گران را برای تعیین استراتژی با دشواری مواجه کرده است. با توجه به نزدیک شدن به زمان پایان ضرب‌الاجل تمدید هفت ماهه توافق ژنو، برخی مباحث حکایت از تمدید مذاکرات به دلیل روند کند پیشرفت‌ها دارد. با این حال به نظر می‌رسد که تنها برآورده شدن انتظار فعالان بازار سرمایه از سودآوری صنایع و شرکت ها، می‌تواند منجر به بهبود شرایط فعلی شود؛ به گونه ای که کارشناسان از اجرای برنامه‌های دولت جهت سرمایه‌گذاری جدید، آزاد شدن سرمایه‌های بلوکه شده و تزریق نقدینگی به صنایع به‌عنوان راهکارهای موجود برای برون رفت از شرایط فعلی بازار سرمایه یاد می‌کنند.

یک کارشناس بازار سرمایه از انتشار اخبار ضد و نقیض به‌عنوان عاملی نام برد که بازار سرمایه را بین دو‌راهی حیاتی قرار داده است؛ به گونه‌ای که از یکسو در این بازار تمایل برای رشد سهام به دلیل کمبود نقدینگی دیده نمی‌شود و از سوی دیگر میلی به کاهش بیشتر نیز وجود ندارد، بر این اساس با توجه به قرار گرفتن سهام بنیادی به قیمت‌هایی زیر ارزش ذاتی، کف‌های قیمتی بنیادی در برخی سهام شکل گرفته است.

سیاوش صبور که از سرمایه به‌عنوان عاملی نام می‌برد که قادر است کف‌های قیمتی را در کوتاه‌مدت تحت تاثیر قرار دهد، افزود:‌ در بازه میان‌مدت،‌ کف‌های فعلی را می‌توان به‌عنوان سطحی جذاب برای حقوقی‌ها توصیف کرد اما بی‌شک هیچ حقوقی را نمی‌توان یافت که از قیمت‌های ارزان‌تر استقبال نکند.

وی با اشاره به تاثیر مذاکرات هسته‌ای بر بازار سرمایه عنوان کرد: مطابق داده‌های تحلیلی در عمده صنایع بزرگ بازار، وقتی همبستگی صنعت با ریسک‌های سیستماتیک بررسی می‌شود، عموما به همبستگی‌های بالا می‌رسیم که نشان می‌دهد بین 30 تا 60 درصد از روند قیمتی سهام در صنایع مختلف به مذاکرات وابسته است و در صورت عدم حصول نتیجه خوب، افت شدیدتر از این انتظار نمی‌رود، به‌خصوص آنکه بازار در نقطه فعلی بسیاری از پیش‌بینی‌های بد را پیش‌خور کرده است.

این تحلیلگر بازار سرمایه به بررسی و تحلیل‌های بیزینس مانیتور اشاره کرد که حصول توافق ایران با 6 قدرت جهانی را در یک مرحله حدود 25 درصد می‌داند؛ مطابق تحلیل داده‌های آنها شانس دستیابی به توافق هسته‌ای در بازه‌ای حدود یک سال، بیش از 50 درصد است.

وی تصریح کرد: بر این اساس بزرگان بازار باید خود را با این شرایط وفق دهند و آمادگی توافق مرحله‌ای را داشته باشند، همچنین در این شرایط مسلما بورس باید با درکی عمیق از موضوع مذاکرات رفتار غیر‌هیجانی را تجربه کند و در انتظار یک صعود ملایم و منطقی هم‌جهت با شرایط اقتصادی کشور باشد.

صبور با اشاره به تجربه آذر ماه 93 و فروردین 94 در صعودهای شارپ، پیش‌بینی کرد که شاید برای بار سوم و این بار در تیرماه تاریخ تکرار شود. با این حال حتی به شرط حصول توافق یک مرحله‌ای، نباید منتظر صفوف خرید بی‌عرضه ماند؛ چرا که با توجه به شناخت حاصله از بازیگران حقوقی بازار در مدت یک سال و نیم اخیر، رفتار آنها چنین اطمینانی را به سهامداران خرد نمی‌دهد؛ ضمن آنکه طبیعی است در شرایط اقتصادی کنونی حقوقی‌ها و شرکت‌ها برای گردش مالی و شناسایی سود ترجیح دهند که به جای سهامداری، نوسان‌گیری کنند.

این کارشناس بازار سرمایه با توجه به تاثیرپذیری بیش از نیمی از سود شرکت‌های فعال در بورس و فرابورس از شرایط بازارهای جهانی،‌ پس‌لرزه‌های افت قیمت نفت و فولاد در بازار‌های بین‌المللی را مورد اشاره قرار داد که همچنان گریبان برخی صنایع را گرفته است.

وی همچنین از تهدیدات و ابهامات دولت برای صنایع معدنی، پتروشیمی و پالایشی به‌عنوان دیگر ریسک‌های پیش روی بازار سرمایه و صنایع یاد و اضافه کرد:‌‌ بر این اساس زمانی که عوامل فوق را با رکود موجود در اقتصاد ایران ترکیب کنیم، طبیعی است که در بورس این همه نارضایتی وجود داشته باشد.

در این راستا صبور معتقد است شاخص در کف 61500 واحد می‌تواند مورد حمایت بیشتر قرار گیرد و این سطح با رسیدن سهام به قیمت‌های جذاب، می‌تواند موجب بازگشت شاخص شود.

با این حال وی تقریبا شکست این حمایت را تنها در صورت شکست مذاکرات، منطقی عنوان کرد که در این صورت سطوحی حوالی 57 تا 58 هزار در انتظار بازار خواهد بود.

این تحلیلگر بازار سرمایه از حفظ این کف و روند صعودی شاخص با رهبری مجموعه سهام بزرگ بانکی و بیمه‌ای و چند صنعت کوچک دیگر به‌عنوان سناریویی نام برد که در صورت توافق حتی به‌صورت مرحله‌ای، محتمل و قابل پذیرش خواهد بود؛ اما با این حال سرعت حرکت این صنایع به دلیل حجم نقدینگی موجود در بورس احتمالا کم خواهد بود.

وی با بیان اینکه در صورت توافق حتی به‌صورت مرحله‌ای، باز شدن درب بازارهای جهانی ممکن است به افزایش واردات دامن زند، ابراز کرد: اگر این اتفاق صرف سرمایه‌گذاری در زیر‌ساخت‌ها و اصلاح تکنولوژی در کارخانه‌ها شود، اتفاقی مثبت تلقی می‌شود اما در صورتی که اشتباه دولت قبل تکرار شود، سرنوشت خوشی حتی پس از رفع تحریم‌ها در انتظار دولت و مردم نخواهد بود.

صبور از تمایل برای تک‌نرخی کردن ارز در کنار ادامه سیاست‌های انقباضی به‌عنوان راهکار اساسی دولت پس از مذاکرات نام برد که خود موید روند منطقی و آهسته و شاید پیوسته برای بورس باشد.

براین اساس وی متوسط ارزش روزانه معاملات بورس را در هفته قبل مورد اشاره قرار داد که به حدود 55 میلیارد تومان (حدودا 16/6 میلیون دلار) رسید، رقمی که در تاریخ 5 ساله بورس هم کم‌نظیر به حساب‌ می‌آید. در این راستا این کارشناس بازار سرمایه درمان شرایط فعلی بورس را عموما مذاکرات نام برد که به موجب آن درآمد شرکت‌ها یا صادرات یا واردات افزایش می‌یابد؛ مساله‌ای که آثار آن در بلند‌مدت نمود خواهد یافت. صبور معتقد است:‌ ورود سرمایه‌گذاران خارجی و جذابیت بازاری مملو از پنی‌استاک (سهام زیر یک دلار) در کنار خوش‌بینی به اقتصاد در بین سهامداران داخلی که شاید به تلنگری از سوی بانک مرکزی با کاهش سود بانکی نیاز داشته باشد، در کوتاه‌مدت می‌تواند به رشد و رونق بورس کمک کند و در بلند‌مدت نیز ادامه یابد.