وقتی به فهرست ده کالای عمده وارداتی کشور در سال 90 نگاه می کنی ، اگر یک ایرانی اصیل باشی ، نگران می شوی که چرا مملکت ما باید فهرست ده کالای عمده وارادتی اش چنین کالاهایی باشد.
در حالی که سالهاست در ایران بر لزوم حمایت از کالا و تولیدات داخل و حمایت از آنان در مقابل تولیدات وارادتی تاکید می شود و در شرایط کنونی هم سال 91 سال حمایت از کار و تولیدی ایرانی نام گرفته است ، لازم است که بدانیم اغلب ده کالای عمده وارادتی در سال گذشته از فراورده های دامی و کشاورزی بوده است .
بر اساس آمار گمرک ایران از میان ۱۰ قلم عمده ترین کالاهای وارداتی در سال ۹۰ به ارزش نزدیک به ۱۰ میلیارد دلار، ۵ قلم به ارزش تقریبی ۵ میلیارد دلار از میان محصولات کشاورزی و دامی است! محصولاتی که امکان سرمایه گذاری و تولید آن بی تردید در کشور موجود است و فقط حمایت دولت و پشتکار مردمی را می طلبد .
برای مشاهده سایز واقعی تصویر فوق بر روی آن کلیک کنید.
نگاهی به این اقلام نشان می دهد که با توجه به مزیت نسبی ایران برای تولید این اقلام اتفاقا به جای اینکه این اقلام در فهرست ده کالای عمده وارداتی کشور قرار گیرند ، باید در فهرست صادرات غیر نفتی کشور قرار گیرند.
قطعا با توجه به پتانسیل های کشور و بارندگی مناسب در سال گذشته به سادگی می توان با پیگیری مناسب، وابستگی کشور را در این اقلام به شدت کاهش داد و با تولید، این مصرف ۵ میلیارد دلاری در کشور، ۵۰۰ هزار شغل در زمینه کشاورزی با درآمد ماهانه یک میلیون تومان ایجاد کرد.
برای تبدیل واردات این ۵ قلم عمده به تولید ملی قطعا همانطور که رهبر معظم انقلاب فرمودند:
سهم دولت در این کار، پشتیبانى از تولیدات داخلىِ صنعتى و کشاورزى است. سهم سرمایه داران و کارگران، تقویت چرخه ى تولید و اتقان در کار تولید است. و سهم مردم مصرف تولیدات داخلى است.
به نظر می رسد در مورد برنج - که با واردات ۱.۱۴۵ میلیارد دلاری که در رتبه دوم در رده بندی عمده ترین کالاهای وارداتی قرار گرفته است - هم باید الگوی مصرف را مردم تغییر دهند و هم دولت و مجموعه های دست اندر کار از قبیل قانونگذار و ... شرایط را برای تولید بهینه داخل مهیا کند . تبدیل این اقلام وارداتی به صادرات در همین سال جاری رویایی محال نیست . مردم و دولت می توانند اگر بخواهند.
لینک مطلب:
https://www.eranico.com/fa/content/4049
