هر چه می گذرد احتمال به کف قیمت رسیدن اغلب مصنوعات فولادی تقویت شده ولی رقابت معکوس تولیدکنندگان با اعلام قیمت‌های پیشنهادی پایین‌تر به منظور افزایش حجم فروش، این احتمال را به شدت تضعیف می‌کند.

به نظر می‌رسد روزهای سخت فعلی باز هم ادامه یابد، زیرا از نگاه برخی فعالان بازار، تقاضا هنوز قدرتمند ظاهر نشده و ضعف نقدینگی و مباحث مالیاتی همچون پاشنه‌های آشیل بازار خودنمایی می‌کند.

در بورس کالای ایران و در روزهای اخیر حال و روز رینگ صنعتی و مخصوصاً معاملات فولاد شرایط جذابی ندارد، زیرا با عقب‌نشینی نسبتاً گسترده خریداران، عرضه‌کنندگان اصلی نیز تمایل چندانی به عرضه ندارند تا نهایتاً رکود موجود در بازار داخلی فولاد را در این بازار رسمی نیز هویدا سازد.

حجم محدود عرضه‌ها با تنوع انگشت شمار آن، کاهش روزشمار قیمت میلگرد در بازار داخلی، رکود در بازار مسکن و همچنین گمانه‌زنی‌های متناقض از دورنمای قیمت‌ها در کنار افزایش قیمت دلار برخی از واقعیت‌های بازار است که نهایتاً با رقابت معکوس تولیدکنندگان با یکدیگر با کاهش قیمت‌های پیشنهادی خود وضعیت شکننده‌ای را موجب شده است.

ضعف بودجه‌های عمرانی، کاهش قیمت‌های جهانی و محدودیت واردات و همچنین کاهش حجم تولید در کارخانجات بزرگ و نهایتاً مشکلات مالیاتی دلایل دیگر این رکود به شمار می‌روند که البته به آمارهای رسمی نیز سرایت کرده است.

در بازار میلگرد مدتی است که روند کاهشی قیمت‌ها به صورت ممتد ادامه داشته ولی روز دوشنبه شاهد چند جرقه رشد قیمتی بودیم که در بازار تهران با افزایش قیمت میلگردهای نیشابور و قزوین و همچنین کاهش قیمت میلگردهای ذوب آهن ابهام جدیدی به بازار اضافه شد، زیرا در کنار افزایش قیمت دلار و ثبات بهای شمش، گمانه‌زنی‌ها از احتمال به کف قیمت رسیدن میلگرد ادامه یافته است. از سوی دیگر قیمت ورق‌های فولادی گرم، کلاف و تیرآهن تقریباً ثابت بود که ممکن است به تقویت بازار کمک کند.