مهدی یکتا، با بیان اینکه برداشته شدن تحریم‌ها و یا شرایط تحریم تاثیر زیادی بر صنعت پوشاک ایران نداشته و ندارد گفت: مهمترین معضل صنعت پوشاک ایران، ورود گسترده کالای قاچاق از چین و ترکیه به کشور است که موجب شده تولید‌کننده داخلی در شرایط بسیار نابرابری در مقایسه با تولید کنندگان خارجی قرار گیرد. وی افزود: برداشته‌شدن تحریم‌ها تنها تاثیری که می‌تواند در کوتاه‌مدت بر صنعت پوشاک کشور بگذارد این است که تهیه و تامین مواد اولیه و نیز ماشین‌آلات به روز این صنعت با هزینه کمتر برای تولید‌کننده امکان‌پذیر می‌شود وضعیتی که در زمان تحریم‌ها فراهم نبود.

 

یکتا، با اشاره به اینکه در حال حاضر و نیز در گذشته بزرگترین مشکل صنعت پوشاک ایران تعرفه بالای واردات این کالا به کشور بوده و است اظهار کرد: تعرفه واردات پوشاک که در حال حاضر 75 درصد است موجب شده تا سود ناشی از واردات غیررسمی و قاچاق پوشاک خارجی بیش از پیش افزایش یابد و در نتیجه بازار کشور مملو از انواع پوشاک قاچاق ترک و چینی باشد.

 

به گفته دبیر تولیدکنندگان صنایع نساجی هیچگاه تعرفه بالا ابزاری برای حمایت از تولید داخلی نبوده است چرا که این ابزار در هر برهه زمانی که به عنوان سیاست حمایتی به کار رفته موجب رونق قاچاق گسترده به کشور شده است. وی ادامه داد: در حال حاضر اگر کسی بخواهد یک پیراهن ترک را از مبادی رسمی وارد کشور کند هفت دلار برایش هزینه دارد در حالی که همین پیراهن در صورت ورود به کشور از طریق مبادی غیررسمی تنها دو الی سه دلار هزینه دارد.

 

این فعال صنعت پوشاک کشور با اشاره به اینکه متاسفانه در اقتصاد ما این گونه تصور می‌شود که از طریق بالا نگه داشتن تعرفه می‌توان از صنایع مختلف از جمله پوشاک حمایت کرد گفت: بهترین تعرفه برای حمایت از صنعت پوشاک ایران تعرفه 40 تا 50 درصد است که موجب کاهش سود و رنگ‌باختن منفعت حاصل از قاچاق به کشور خواهد شد.

 

یکتا در خصوص تاثیرات رفع تحریم‌ها بر صنعت نساجی کشور گفت: برداشته شدن تحریم‌ها در کوتاه مدت تاثیر مستقیم و پررنگی را بر تولید و صادرات انواع فرش ماشینی و کف‌پوش‌ها خواهد گذاشت چرا که این کالاهای صادراتی در زمان تحریم به دلیل بسته بودن خطوط سوئیف و نیز مشکلاتی از این دست توان صادراتی خود را به نحو قابل ملاحظه‌ای از دست داده  بودند.