همزمان با کاهش رشد اقتصادی چین، میزان تقاضا برای سنگ آهن در بازار جهانی کاهش یافت و همین امر سبب کاهش قیمت سنگ آهن شد، اما کاهش تقاضای چین تنها دلیل کاهش قیمت سنگ آهن در بازار جهانی نبود.

در حالی که با کاهش تقاضای سنگ آهن در دنیا به نظر می‌رسید تولیدکنندگان، میزان تولید سنگ آهن خود را کاهش دهند، اما برخی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان سنگ آهن جهان اقدام به افزایش تولید خود کردند تا از این طریق بتوانند تولیدکنندگان خرد را از بازار به در کنند و همین موضوع نیز سبب شد تا تولیدکنندگانی که هزینه‌های تولیدشان بالا بود بازار را ترک کنند.

ایران نیز یکی از صادرکنندگان سنگ آهن به چین است که با توجه به عیار پایین‌تر سنگ آهن ایران نسبت به تولیدکنندگان بزرگ و تحریم‌ها قیمت سنگ آهن ایران در بازار کمی پایین‌تر از سایر کشورهاست و همین موضوع باعث شد تا برخی سایت‌ها و مراجعی که در بازار سنگ آهن منافعی هم داشتند، قیمت سنگ آهن ایران را پایین‌تر از حد واقعی آن منتشر کنند.

در همین راستا با پیگیری‌های فعالان این حوزه در ایران، برای اولین بار مرجع متال بولتن شاخص قیمت سنگ آهن با عیار 60 درصد ایران را اعلام کرد که این رقم حدود 9 دلار بالاتر از قیمت‌های قبلی بود.

در عین حال قیمت سنگ آهن در دنیا به روند نزولی خود ادامه داد و سنگ آهن ایران نیز متاثر از این موضوع در هفته‌های گذشته روند کاهشی قیمت را تجربه کرد.

در بازار جهانی در روز پنجشنبه قیمت سنگ آهن با عیار 62 درصد با احتساب هزینه حمل و بیمه در بندر تیانجین چین با افت بیش از یک درصدی به هر تن 47.70 دلار رسید.

همچنین آمار نشان می‌دهد که واردات سنگ آهن چین در ماه اکتبر 2015 نسبت به ماه مشابه سال قبل پنج درصد کاهش یافته است که این موضوع شدت کاهش قیمت را بیشتر می‌کند.

از سوی دیگر میزان واردات این کشور نسبت به ماه سپتامبر که 86.1 میلیون تن واردات داشته است با 12.3 درصد کاهش مواجه شده است.

بر این اساس، آخرین شاخص قیمت اعلام شده برای سنگ آهن ایران توسط متال بولتن 43.85 دلار به ازای هر تن بوده که نسبت به اعلام قبلی 54 سنت کاهش یافته است.

آمار نشان می‌دهد که شاخص قیمت سنگ ایران در پنج هفته گذشته همواره نزولی بوده است.

بسیاری از کارشناسان این حوزه نیز دورنمای دو ساله خوبی برای نرخ سنگ آهن ارزیابی نمی‌کنند و معتقدند که مسایل کلان جهانی نیز در این موضوع موثر بوده، اما عمده ترین آن قدرت و توان تولیدکنندگان بزرگ دنیا و لابی کنندگان کلان تولید سنگ آهن بوده که باعث شده رقبا از این بازار خارج شوند.

به نظر می‌رسد که با توجه به پیش‌بینی‌ها کماکان احتمال کاهش نرخ‌ها نیز وجود دارد و انتظار شرایط بهینه در بازار نمی‌رود ، هرچند که برخی کارشناسان معتقدند که اگر ایران برنامه افزایش تولید فولاد را در دستور کار قرار دهد، می‌تواند تا حدودی از این مشکل بکاهد.