به گزارش ارانیکو و به نقل از شانا، بساق‌زاده با بیان این که تا پایان امسال تولید محصولات پتروشیمی کشور به بیش از ٤٧ میلیون تن محصول می‌رسد، گفت: در صورت تولید این میزان محصول در حقیقت ٩٥ درصد از برنامه‌های تدوین شده NPC محقق خواهد شد.

وی در خصوص میزان تولید سال ٩٥ نیز پیش‌بینی کرد: برآورد می شود سال آینده ٨ تا ١٢ درصد ظرفیت تولید محصولات پتروشیمی کشور افزایش یابد، که از این میزان ٧ درصد آن از طریق استفاده از ظرفیت واحدهای موجود و مابقی مربوط به واحدهای جدید در حال ساخت مثل پتروشیمی تخت جمشید، انتخاب، کردستان، شیراز، پردیس، مهاباد و لرستان است.

همایش IPF فرصتی برای تعامل در زمینه لایسنس‌ها و فناوری‌های نوین
مدیر کنترل تولید شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران در خصوص همایش بین‌المللی IPF نیز اظهار داشت: برگزاری همایش IPF در طول سالیان گذشته سبب معرفی جامع صنعت پتروشیمی در میان فعالان این صنعت در دنیا شده است، این همایش فرصت مناسبی برای تعامل در زمینه لایسنس‌ها و فناوری‌های نوین پتروشیمی با فعالان این حوزه فراهم می‌کند.

وی بررسی نیازهای صنعت پتروشیمی را در دوران پساتحریم، معرفی طرحهای نیمه کاره صنعت پتروشیمی برای سرمایه‌گذاری و تحلیل وضع آینده بازار محصولات پتروشیمی را از جمله مباحث احتمالی مطرح شده در دوازدهمین همایش بین‌المللیIPF   عنوان کرد و گفت: هم اکنون بسیاری از کشورها و شرکت‌های خارجی علاقه خود را برای حضور دوباره به صنعت پتروشیمی ایران اعلام کرده اند.

در شرائطی که وضع اقتصادی کشور همچنان در رکود تورمی به سر می‌برد و هدف اصلی وزارت نفت پرهیز از خام‌فروشی فرآورده‌های نفتی است، محصولات پتروشیمی و درآمد حاصل از فروش آن می‌تواند چرخه اشتغالزایی و تولید را به گردش درآورده و اقتصاد کشور را به طور قابل توجهی از رکود تورمی دور کند.

با به پایان رساندن حدود ٦٧ طرح نیمه تمام باقیمانده از دولت‌های گذشته که ١٠ تا ٩٠ درصد پیشرفت دارند، می توان ظرفیت کنونی تولید سالانه محصولات پتروشیمی را به ١٢٠ میلیون تن در سال افزایش داد؛ همچنین با اجرای ٣٦ طرح تازه که به ٤١ میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد، ظرفیت تولید سالانه از ١٨٠ میلیون تن در سال فراتر خواهد رفت.

این در حالی است که این صنعت سودده علاوه بر نیاز به خوراک مناسب، برای توسعه بیشتر و بهره‌برداری کلان نیاز به سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف تجهیزاتی و تاسیساتی دارد که البته با تکمیل واحدهای مختلف خود در کوتاهترین زمان ممکن به جبران سرمایه می‌پردازد. به این ترتیب، علاوه بر کسب ارزش افزوده حاصل از فروش محصولات آن، سرمایه تزریق شده به زیرساخت‌های خود را نیز جبران می‌کند.