هرچند طرح جایگزینی تاکسی‌های فرسوده به‌صورت کژدار و مریز در حال اجراست، اما به اعتقاد برخی از کارشناسان، علاوه‌بر تسریع این طرح، بهتر است فکری نیز به حال پراکندگی تاکسی‌ها (به لحاظ برند) کرد. نگاهی به ناوگان حمل‌و‌نقل عمومی کشور به‌خصوص در شهرهای بزرگ و به‌صورت ویژه‌تر در تهران، به وضوح نشان می‌دهد که انواع و اقسام خودروها، لباس تاکسی به تن کرده و پراکندگی مدل در این ناوگان موج می‌زند. این در شرایطی است که بسیاری از کشورها، برندها و محصولاتی خاص را برای ناوگان تاکسیرانی خود در نظر گرفته و این گونه نیست که چندین مدل خودرو در این ناوگان به کار گرفته شوند.

اگرچه انتظار نمی‌رود همان روشی که در خارج از کشور برای تامین نیاز ناوگان تاکسیرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد، در ایران نیز به کار گرفته شود، اما به اعتقاد برخی از کارشناسان می‌توان از شرکای فعلی و آینده صنعت خودرو ایران خواست تا خودرویی مخصوص ناوگان تاکسیرانی کشور طراحی و عرضه کنند. این البته به آن معنا نیست که شرکای خودروسازی کشور بخواهند خود به تنهایی تامین ناوگان تاکسیرانی را در دست بگیرند. به‌عبارت بهتر، خودروسازان خارجی می‌توانند محصولی خاص ناوگان تاکسیرانی کشور را با شراکت شرکت‌های خودروساز داخلی و در خطوط تولید آنها، به تولید رسانده و عرضه کنند. این کار سبب می‌شود اولا ناوگان تاکسیرانی کشور صاحب محصولی خاص برای خود شده و ثانیا اینکه از پراکندگی فعلی (به لحاظ مدل) رها شود.